ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ;

Τον Γενάρη οι Έλληνες ψηφίσαμε ένα πολιτικό Κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ήρθε από το πουθενά. Μερικοί από τους λόγους επιλογής ήταν η παραμονή της οικονομικής κρίσης για πέντε χρόνια χωρίς καμία βελτίωση, οι κουραστικοί, μαλθακοί και ανίκανοι πολιτικοί των δύο Κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πάνω από 30 χρόνια νέμονταν την εξουσία και συστηματικά κατέστρεφαν την Ελλάδα, η απειλή και ο φόβος που αυξάνονταν την τελευταία 2ετία με την Κυβέρνηση Σαμαρά, ο φρέσκος ωραίος λόγος του Τσίπρα, ενός νέου και χαρισματικού ηγέτη κ.α.

Δυστυχώς οι Έλληνες δεν προσέξαμε μια λεπτομέρεια, ότι ο κορμός του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείτο από κομουνιστές, κάποιοι προτιμούν να λέγονται αριστεροί, παλαιάς κοπής. Παραβλέψαμε επίσης το γεγονός,  ότι οι κομμουνιστές και οι αριστεροί υποχρεώθηκαν από την ζωή να εγκαταλείψουν παγκοσμίως την προσπάθεια επιβολής των απόψεών τους. Ξεχάσαμε ότι η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε σε 24 ώρες, όταν έπαψε να την κρατάει ενωμένη η βία, ότι η τεράστια Κίνα μεταλλάχτηκε αυτόβουλα, ότι και η γειτόνισσα Αλβανία ντρέπεται για την κομουνιστική της ιστορία.

Οι κομουνιστές και οι αριστεροί, αν προσέφεραν κάτι στην ανθρωπότητα, το έκαναν σαν αντιπολιτεύσεις, ποτέ σαν κυβερνήσεις! Ο ΣΥΡΙΖΑ που κλήθηκε να κυβερνήσει, δεν πρόφθασε να αποτύχει από εξωτερικές αντιδράσεις, αλλά από εσωτερικές ανοησίες. Δυστυχώς πριν από τις εκλογές και ενώ ήταν βέβαιο ότι θα τις κέρδιζαν, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κάθισαν γύρο από ένα τραπέζι και να αποφασίσουν ποια θα ήταν η εφικτή  πολιτική που θα ακολουθούσαν για να βγει η χώρα από την κρίση. Ξεκίνησαν με το «διάγγελμα της Θεσσαλονίκης», το οποίο θύμιζε παιδικό παραμύθι γεμάτο ψέματα και ανοησίες. Όταν έγιναν κυβέρνηση άρχισαν να γελάνε και οι ίδιοι με τις υποσχέσεις τους και να πηγαίνουν στην Ευρώπη για να πουλήσουν μαγκιές και ασυναρτησίες, χωρίς μελετημένο πρόγραμμα, χωρίς λογική, χωρίς ενιαία πολιτική, χωρίς πειστικά επιχειρήματα. Η κυβέρνηση ξέχασε ότι είχε ένα αρνητικό στοιχείο εναντίον της, εκείνο του χαρακτήρα της σαν αριστερής, απέναντι στις  όλο δεξιές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ξέχασε επίσης, ότι ο «επαίτης» δεν έχει την πολυτέλεια να επιβάλλει  όρους  στον δανειστή του. Ξέχασε κι άλλα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η απειρία της σε διαπραγματεύσεις, η ανεπάρκεια  εθνικού εισοδήματος για να ζήσει έστω στοιχειωδώς ο λαός, το μη διαχειρίσιμο εξωτερικό χρέος, η δυσκολία να πτωχεύσουμε, αφού η κυβέρνηση του Παπαδήμου δέχτηκε το τεράστιο χρέος μας να υπαχθεί στο Βρετανικό Δίκαιο και στα Δικαστήρια του Λουξεμβούργου (δεν έχουμε συλλάβει τις τραγικές συνέπειες μιας πτώχευσης με τις παρούσες συνθήκες), τη σύνθεση του πληθυσμού με την τεράστια ανεργία, την έλλειψη παραγωγικότητας, το τεράστιο ποσοστό ανίκανων δημοσίων υπαλλήλων, τον διωγμό της επιχειρηματικότητας, την ανυπαρξία ιδιωτικών επενδύσεων κ.α.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι είχε ένα σχέδιο Β, για ώρα ανάγκης, με διαχειριστή του τον Γιάνη Βαρουφάκη. Τώρα, μετά την ανοησία του Δημοψηφίσματος και την μεταβολή του ΣΥΡΙΖΑ σε σκορποχώρι, βγήκε στη μέση και το σχέδιο Β, σαν πράξη σχεδόν εσχάτης προδοσίας!

Δεν ανήκω σ εκείνους που πιστεύουν στο ευρώ χωρίς ενστάσεις, αλλά ούτε και στους οπαδούς της απροετοίμαστης και άτακτης φυγής από την ευρωζώνη. Η ζωή μας στην ευρωζώνη χωρίζεται σε δύο περιόδους, σε εκείνη της ευδαιμονίας που μας εξασφάλισε ο εύκολος και αλόγιστος δανεισμός και σ εκείνη της 6ετούς κρίσης από την οποία δεν φαίνεται δυνατότητα να βγούμε. Κάθε αύριο θα είναι χειρότερο από το σήμερα, μέχρι πλήρους καταστροφής μας.

Σήμερα έχουμε φθάσει στην παγκόσμια πρωτοτυπία τα προτεινόμενα από την Κυβέρνηση μέτρα να τα υπερψηφίζει η αντιπολίτευση και να τα καταψηφίζουν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος! Οι ΛαφαζανοΣτρατούλιδες ζουν σε άλλο κόσμο και φροντίζουν να διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που δεν πειράζει πολύ, εκείνο που πειράζει περισσότερο είναι η επάνοδος στην εξουσία δριμύτερων εκείνων που επί 30 χρόνια υποβάθμισαν και διέλυσαν την Ελλάδα. Ο λαός που χαρακτηρίζεται από απέραντη «ακρισία» θα πληρώσει για άλλη μια φορά τις ανοησίες των πολιτικών του, δηλ. των επιλογών του. Δεν πειράζει αφού πληρώνοντας υπάρχει και η περίπτωση κάποτε να μάθει, αν ζει!

Κρίμα για μια αριστερή κυβέρνηση που είχε την δυνατότητα να σπρώξει τη χώρα μπροστά, αλλά δεν είχε το μυαλό να το κάνει!

Γεωργόπουλος Απόστολος