ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΕΛΟΥΣ ΧΡΗΣΗΣ

Όλοι οι εχέφρονες στο τέλος κάθε χρήσης κάνουν  απογραφή για να δουν τι επέτυχαν και τι πρόβλεψη, δηλ. ελπίδα, δικαιολογείται να έχουν για την νέα περίοδο. Ας δούμε την πραγματική θέση και πρόθεση των Ελλήνων κατά κατηγορίες, δηλ. των επιχειρηματιών, των παρεχόντων εξαρτημένη εργασία, των συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων και των πολιτικών.

• Οι επιχειρηματίες που έχουν παραγωγικές μονάδες, δεν μπορούν να επιζήσουν, διότι η υπερφορολόγηση κάνει μη ανταγωνιστικά τα προϊόντα τους σε μια συρρικνωμένη αγορά. Τη χρήση που έκλεισε η κατάστασή τους ήταν μη διαχειρήσιμη, κι αυτή που έρχεται θα είναι χειρότερη. Όσοι είμαστε σ’ αυτή την κατηγορία, ψάχνουμε πόρτα για να δραπετεύσουμε, γιατί αυτό επιβάλλει η ατομική μας επιβίωση. Αποτελεί τουλάχιστον ανοησία να πιστεύει κανείς, ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις με τις σημερινές συνθήκες, έχουν μέλλον.
• Οι άνεργοι έγιναν πολλοί και οι επιθυμούντες να εργαστούν, δεν θα βρουν απασχόληση σε κλειστές επιχειρήσεις, ενώ στην ανεργία θα μετακομίσουν κι άλλοι από τους σημερινούς εργαζόμενους. Το κακό με τους τωρινούς και τους μελλοντικούς ανέργους, είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται τι και ποιοι φταίνε για την κατάστασή τους, εξακολουθώντας να φορτώνουν τις δυσκολίες τους στους εργοδότες!
• Οι συνταξιούχοι πέρασαν δύσκολη χρονιά και θα περάσουν δυσκολότερες. Δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν γίνει πολλοί, ότι τα ταμεία τους είναι άδεια, γιατί τα αποθεματικά εξανεμίστηκαν με τα «δομημένα ομόλογα» των προηγούμενων κυβερνήσεων και με την αρπαγή του υπολοίπου από την τωρινή, ότι οι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι από τους μη εργαζόμενους και ότι το δημόσιο ταμείο δεν έχει για να τους επιδοτήσει.
• Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν κακομάθει από τα χρόνια της «δανεικής ευημερίας», είναι περισσότεροι απ όσους χρειάζεται η χώρα, είναι μη παραγωγικοί. Εξακολουθούν να είναι προνομιούχοι σε σχέση με εκείνους του ιδιωτικού τομέα, χαϊδεύονται από τα κόμματα σαν δεξαμενή ψήφων, αλλά δεν φαίνεται να διατηρήσουν τις θέσεις και τα πλεονεκτήματά τους, όσο κι αν έχουν «το μαχαίρι και το πεπόνι».
• Οι πολιτικοί, παρασυρμένοι από την αδιαφορία των πολιτών για τα καμώματά τους επί πολλά χρόνια, έγιναν ανίκανοι και διεφθαρμένοι. Ας προσπαθήσει κάποιος να βρει από το 1982 και εντεύθεν, έστω μία σώφρονα πολιτική πράξη, η οποία μεσοπρόθεσμα να βοήθησε την χώρα και τους Έλληνες. Το μέλλον είναι ζοφερό, αφού στον πολιτικό στίβο συνωθούνται ανόητοι και ανίκανοι, το δε χειρότερο είναι ότι εμείς πιστεύουμε , ότι ανάμεσά τους υπάρχουν και σωτήρες!

Μακάρι να βρεθεί κάποιος να διασκεδάσει αυτές τις ανησυχίες για το άμεσο μέλλον μας.

Απόστολος Γεωργόπουλος

Οικονομολόγος-Επεχειρηματίας