ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ

| 27 Δεκεμβρίου 2020 | 0 Comments
Print Friendly, PDF & Email

Από το 1974 που φάνηκαν τα αποτελέσματα του «Αττίλα» στην Κύπρο, έγραψα πολλές φορές , ότι η ενιαία Κύπρος τελείωσε και ότι εκεί πλέον υπάρχουν δύο Κράτη. Έγραψα επίσης, ότι όσο γρηγορότερα και χωρίς λυγμούς γίνει δεκτό το αποτέλεσμα, τόσο το καλύτερο θα ήταν για τους Ελληνοκυπρίους και τόσο διαπραγματεύσιμο εδαφικά θα ήταν το αποτέλεσμα, δηλ. αντί της βλακώδους λύσης των «περίκλειστων Βαροσίων», θα μπορούσε ένα κομμάτι να παραχωρηθεί από τους Τούρκους. Οι πολιτικοί ή δεν κατάλαβαν ή δεν τόλμησαν, κάνοντας ένα ακόμα τραγικό λάθος. Τα κλάματα και η αδικαιολόγητη ελπίδα που από τίποτα δεν δικαιολογείται, έκαναν την Τουρκία να αισθάνεται υπερήφανη και τους Τουρκοκύπριους, ότι κέρδισαν άθλων τρανό. Η πραγματικότητα, την οποία κανένας από την αποδώ πλευρά θέλει να δει, είναι ότι οι σκορπισμένοι σε όλο το νησί Τούρκοι, σε μεγάλο βαθμό κοινωνικά παρακατιανοί, μαζεύτηκαν όλοι σ ένα κομμάτι, το οποίο συζητείται αν είναι πολύ ή λίγο. Ο χωρισμός έγινε με τα όπλα της Τουρκίας, η οποία ξέρει να εκμεταλλεύεται τα κενά και τις αδυναμίες, όπως επίσης ξέρει να μην πληρώνει για ότι αρπάζει. Τώρα μετά από τόσα χρόνια, ο πληθυσμός των Τουρκοκυπρίων αυξήθηκε κατά πολύ, η οικονομία τους βελτιώθηκε με τις επιδοτήσεις της Τουρκίας, έχει συγκροτηθεί σε κρατική οντότητα και πολύ σύντομα θα αρχίσουν οι «αναγνωρίσεις»! Εν το μεταξύ η Τουρκία έχει γίνει πολύ ισχυρή για να μπορεί να πιεστή και έχει πολλαπλασιάσει τις διεκδικήσεις της στην ευρύτερη περιοχή με ευνοϊκά γι αυτήν αποτελέσματα, ώστε να καταντά αφέλεια να περιμένει κανείς, ότι θα συμφωνήσει για επανένωση, την οποία δεν θέλει και δεν την συμφέρει. Είναι ανησυχητικό το γεγονός, ότι στην Τουρκική Κύπρο συγκεντρώνονται ισχυρότατες στρατιωτικές δυνάμεις. Ας σκεφτούν οι πολιτικοί της Κύπρου και της Ελλάδας, ότι η προβοκάτσια συχνά χρησιμοποιείται από τους ισχυρούς, όταν διεκδικούν και θέλουν να δημιουργήσουν κρίση και τετελεσμένα. Η άποψη που επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο και την Τουρκία να το παραβιάζει, είναι χωρίς σημασία, διότι το Δ.Δ. εφαρμόζεται πάντοτε προς το συμφέρον του ισχυρού και το χαρακτηριστικό του, ότι για να εφαρμοστεί χρειάζεται ισχύ, δηλ. είναι πολύ κοντά στη θεωρία των Κανονιοφόρων. Ξέρει η Τουρκία ότι είναι ώρα να ανοίξει και να ενσωματώσει την Αμμόχωστο στη Βόρεια Κύπρο και το κάνει ήδη, οι αρμόδιοι ας προσέξουν να αποφευχθούν τα χειρότερα, αφού και  δημογραφική αλλοίωση έχει γίνει και ισχυρότατος τουρκικός στρατός βρίσκεται εκεί. Από το 1974 υπήρχαν φωνές που έλεγαν ότι η ενιαία Κύπρος τελείωσε, ότι εκεί είναι πλέον δύο Κράτη και ότι το «συντομότερο το καλύτερο» για την αποδοχή οριστικής λύσης. Δυστυχώς εκείνες οι φωνές, όχι μόνο δεν ακούστηκαν, αλλά θεωρήθηκαν και προδοτικές. Μετά από 47 χρόνια, εμείς και οι Κύπριοι εξακολουθούμε να κυνηγάμε την ουρά μας και να δεχόμαστε απανωτές ταπεινώσεις. Σερνόμαστε πίσω από κάτι ανόητες αποφάσεις των Ενωμένων Εθνών και τρώμε τις ώρες μας αερολογώντας. Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε, ότι θα επανενωθεί η Κύπρος κατά τρόπο που θα συμφέρει τους Ελληνοκυπρίους. Την Β. Κύπρο κέρδισε η Τουρκία με πόλεμο και δεν θα την χάσει με την ειρήνη! Είναι καιρός να μάθουμε να δεχόμαστε τις ρεαλιστικές λύσεις και όχι εκείνες που μας συμφέρουν.

Αποστολόπουλος Γιώργος          

Καταχωρήθηκε στα: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
×

Αναρτήστε ένα σχόλιο

*