Η ΘΡΑΚΗ, ΤΟΥ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΡΙΑ

Καμιά φορά οι καλοί φίλοι, μας στέλνουν χαρά κι όταν έχουν φύγει, όχι μόνο μέσα από τις αναμνήσεις. Έτσι συνέβη και με τον Παύλο Μοσχίδη, τον αληθινό άνθρωπο και ευαίσθητο καλλιτέχνη. Τυχαία έμαθα για την ύπαρξη της κόρη του της Έλενας και θέλησα να την γνωρίσω. Ήταν φυσικό αναμενόμενο να ενθουσιαστώ και ευχάριστο να μάθω ότι η Έλενα είναι δημοσιογράφος και έχει γράψει, μαζί με την φωτογράφο Πέπη Λουλακάκη, ένα βιβλίο-μελέτη για τις Θρακικές μειονότητες. Όταν τελείωσα το διάβασμα του βιβλίου με τίτλο «ΘΡΑΚΗ, τόσο κοντά, τόσο μακριά» (εκ. Καστανιώτη), μου έμεινε μια πίκρα από τη σκέψη, ότι το ελληνικό κράτος έκανε κι εδώ το θαύμα του! Η Έλενα και η Πέπη, δεν κοίταξαν την Θράκη και τους ανθρώπους της, τα είδαν και τα παρουσίασαν με ακρίβεια και αλήθεια! Άφησαν τους ανθρώπους των μειονοτήτων να εκφραστούν και να φωνάξουν με την δική τους φωνή. Άφησαν τους απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας να στείλουν την εικόνα τους, μια εικόνα διαφορετική από εκείνη που γνωρίζουμε από τα μέσα ενημέρωσης και την άθλια δημόσια διοίκηση. Εμείς ξέρουμε τις θρακικές μειονότητες σαν αυγά του φιδιού που η επεκτατική Τουρκία τα έχει βάλει στον κόρφο μας και περιμένει να επωαστούν, αλλά «αγνοούμε» την αιτία του κακού, ότι δηλ. η άφρονα ελληνική διοίκηση έσπρωξε αυτούς τους ανθρώπους στην προστασία και την αγκαλιά της Τουρκίας. Είναι ανατριχιαστικές οι πληροφορίες που αναφέρονται στο βιβλίο, ότι υπάρχουν ολόκληρα χωριά Πομάκων, Ρομά και Τουρκογενών, που δεν μιλάν ελληνικά αν και οι άνθρωποί τους είναι γηγενείς αυτού του κομματιού της Ελλάδας, ότι οι «βαλτοί» του τουρκικού προξενείου αλωνίζουν, συμπαρίστανται, παρέχουν, απειλούν και σαν φυσικό επακόλουθο προσηλυτίζουν τις μειονότητες. Είναι έγκλημα και έσχατη προδοσία η ελληνική Διοίκηση να αφήσει τους Πομάκους και τους Ρομά να εκτουρκίζονται. Αυτό το ιδιώνυμο αδίκημα των ελληνικών κυβερνήσεων είναι συνεχές και όλοι οι πολιτικοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτό τον τόπο ευθύνονται γι’  αυτό. Είναι ανατριχιαστική η άποψη του γιατρού των μουσουλμάνων όπως αναπροσδιορίζεται, Γιάννη Αγκόρτσα, ότι «η Θράκη οδεύει στο να γίνει ανεξάρτητο κρατίδιο. Όπως συνέβη με το Κόσσοβο»!

Η Έλενα και η Πέπη στον σύντομο πρόλογο γράφουν: «Ξεκινήσαμε αυτό το οδοιπορικό με δική μας πρωτοβουλία και με το πλεονέκτημα ότι είμαστε γυναίκες, τολμήσαμε να σπάσουμε το άβατο της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης. Έτσι, καταφέραμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της μειονότητας και να γνωρίσουμε τον επτασφράγιστο κόσμο της».

Το βιβλίο σχολιάζει ο καθηγητής του ΕΜΠ Θεοδόσης Τάσιος με τον δικό του διεισδυτικό και γλαφυρό τρόπο, ενώ μακροσκελή κατατοπιστικά σχόλια και χρήσιμες πληροφορίες για την Θράκη, τον κόσμο της και την εξέλιξη του, γράφουν οι Ι.Μ. Μπακιρτζής από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, ο Λ. Χρυσανθόπουλος Γενικός Γραμματέας ΟΣΕΠ, η Άννα Φραγκουδάκη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, και ο Β. Γραμματίκας Λέκτορας Διεθνούς Δικαίου στο Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας & Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών.

Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στην Έλενα Μοσχίδη και την Πέπη Λουλακάκη για ό,τι έκαναν και για το πώς το έκαναν.

Γεωργόπουλος Απόστολος