ΜΕ ΤΟ «ΝΑΙ» ή ΜΕ ΤΟ «ΟΧΙ»
Αύριο Κυριακή 5 του Ιουλίου ο λαός θα κληθεί να δημοψηφίσει σε κάτι μη ξεκάθαρο, σε μια «δημιουργική ασάφεια» που θα έλεγε και ο δικός μας Βαρουφάκης. Το θλιβερό στην περίπτωση δεν είναι η ασάφεια αλλά η ελπίδα του λαού ότι το «ΝΑΙ» θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα από το «ΟΧΙ»!
Ο λαός δεν έχει καταλάβει ή δεν τον βολεύει να καταλάβει, ούτε το κακό, ούτε την αιτία του. Οι απαίδευτοι διακατέχονται από τα φυσικά επακόλουθα της άγνοιας που είναι ο φόβος και η αδικαιολόγητη ελπίδα. Οι παιδευμένοι ζουν την αλαζονεία και τις ιδεοληψίες τους. Η απλή λογική απουσιάζει παντελώς και δεν ευδοκιμεί σ αυτόν τον τόπο, εκεί είναι η αιτία του κακού μας. Από το 1982 μέχρι σήμερα ζήσαμε την ευδαιμονία της σπατάλης ενός ξέφρενου δανεισμού και στη συνέχεια τη φρίκη της ανέχειας πληρωμής των δανικών και του ψωμιού των παιδιών μας! Γίναμε όλοι «τεμπέληδες μιας τεχνητής εύφορης κοιλάδας». Τώρα βρισκόμαστε σε δύσκολη κατάσταση, αφού εδώ στην χώρα μας δεν μπορούμε να ζήσουμε, γιατί έχουμε χάσει τα πάντα, αλλά ούτε και να μεταναστεύσουμε, γιατί τα «πόστα» είναι πιασμένα από φτηνότερους μετανάστες.
Από Δευτέρα θα πρέπει να μπει μπροστά το τυπογραφείο του Χολαργού ή να πάνε κάποιοι στην Ευρώπη για μια εξόχως δύσκολη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και εταίρους. Ο πρώτος δρόμος θα μας υποχρεώσει σε μοναξιά με μόνη παρέα τους «διεθνείς δικαστικούς κλητήρες» αφού οι ηλίθιοι πολιτικοί με πρωτομάστορα τον Παπαδήμο, φρόντισαν να υπαχθεί το χρέος μας στο σκληρό Βρετανικό Δίκαιο και δέχτηκαν σαν αρμόδια δικαστήρια εκείνα του Λουξεμβούργου! Δυστυχώς οι πονόψυχοι Έλληνες αυτούς τους εγκληματίες δεν θα τους κρεμάσουν. Το πιθανότερο να έχουμε και απρόσκλητες επισκέψεις των γειτόνων μας, πράγμα ολέθριο για την εθνική μας ακεραιότητα!
Λιγότερο παράλογος φαίνεται ο δρόμος της διαπραγμάτευσης. Εκεί όμως δεν έχουν θέση ούτε τα ελληνικά παγώνια με την αλαζονεία τους «The Greek Peacock, κατά τους Αυστραλούς», ούτε αγενείς μαθητευόμενοι μάγοι, ούτε συμπαθείς ΚΝίτες, ούτε δημιουργικές ασάφειες, αλλά ούτε και η λογική των ποντικιών, ν ανοίξουμε τρύπα στη βάρκα για να πνιγεί μαζί μας και ο βαρκάρης, γιατί ο βαρκάρης ξέρει καλό κολύμπι.
Η διαπραγματευτική ομάδα πρέπει να έχει συνείδηση της κατάστασής μας και της θέσης των Ευρωπαίων, να έχει διαπραγματευτική ικανότητα και πειθώ και πάνω απ όλα να έχει σαν γνώμονα την λογική. Η κρίση και η κατάστασή μας, με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα έξη τελευταία χρόνια, βαθαίνει και χειροτερεύει. Πρέπει να καταλάβουν οι δανειστές, ότι για να μπορούν να απαιτούν, εμείς πρέπει να είμαστε ζωντανοί και να παράγουμε. Οι κλειστές επιχειρήσεις, οι άνεργοι, οι υπερχρεωμένοι και οι συνεχώς απειλούμενοι, κλώθουν το αυγό του φιδιού, πράγμα καταστροφικό για εμάς, αλλά και επικίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι αυτά πρέπει να πείσουμε τους Ευρωπαίους.
Την μεγαλύτερη ευθύνη για το χάλι μας την έχουμε εμείς, άρα εμείς πρέπει να ορθοφρονήσουμε και να προσπαθήσουμε. Η λογική υπαγορεύει δύο κινήσεις, τον περιορισμό των εξόδων και την αύξηση των εσόδων. Η σημερινή κατάσταση δεν μπαλώνεται, μόνο αντικαθίσταται. Με 700 χιλιάδες Δημόσιους υπαλλήλους, με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, με τον παραγωγικό ιστό διαλυμένο, με το ένα τρίτο του πληθυσμού πρόωρους συνταξιούχους και με την επιχειρηματικότητα κυνηγημένη και απειλούμενη, δουλειά δεν γίνεται, απλά ματαιοπονούμε και βαθαίνουμε το λάκκο μας. Χρειαζόμαστε αλλαγή προς την ορθή κατεύθυνση, αλλά η αλλαγή θέλει μυαλό και σθένος, όχι μαγκιές και ανοησίες. Ο χρόνος τελείωσε και η κλεψύδρα σταμάτησε.
Γεωργόπουλος Απόστολος
