ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΝ

Διαβάζω στην Καθημερινή της 8^ης Ιουλίου 2017, σαν πρώτη είδηση και με μεγάλα γράμματα, ότι οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν τον Μάη κατά 25,3%, είδηση που θα έπρεπε να κάνει τον αναγνώστη και κάθε Έλληνα ευτυχή. Παρακάτω στο κείμενο με μικρά φυσικά γράμματα και αφού ανακατώνει τα πορτοκάλια, τα πλοία και τα πετρελαιοειδή, καταλήγει ότι το αποτέλεσμα του 5μήνου, δηλ. το άθροισμα Εξαγωγών-Εισαγωγών, είναι 10δις αρνητικό, δηλ. σε ετήσια βάση είμαστε μείον 22-23 δις! Δεν είμαι, ούτε θα το επιθυμούσα, επαγγελματίας δημοσιογράφος, προσπαθώ όμως να τα έχω καλά με τη λογική. Οι Εξαγωγές δεν μπορούν να λύσουν το οικονομικό πρόβλημά μας, αν αυτές δεν αποτελούν περίσσευμα  παραγωγής, η οποία να καλύπτει πρώτα την εγχώρια ζήτηση. Εμείς αφήνουμε την εγχώρια ζήτηση στα χέρια των ξένων, εισάγοντας τα πάντα ακόμα και μαρούλια, και προσπαθούμε να σταματήσουμε την συναλλαγματική αιμορραγία με αμφιβόλου ποιότητας και κέρδους προϊόντα, των περισσοτέρων από τα οποία, οι πρώτες ύλες είναι εισαγόμενες και η προστιθέμενη αξία χαμηλής εξειδίκευσης. Τα αποτελέσματα γνωστά και μετρήσιμα: Εμπορικά Ισοζύγια πάντα αρνητικά! Οι Κυβερνήσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, σχηματίζονται από πολιτικούς ανίκανους να συντάξουν ένα «πρόγραμμα παραγωγής», λογικό και ικανό να κάνει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της, αλλά πιστεύουν στα δανεικά,  στην επαιτεία και στα μεταναστευτικά εμβάσματα.  Είναι ντροπή να διαπιστώνουμε, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ότι η μόνη περίοδος που ζούσαμε χωρίς δανεικά, ήταν η επταετία της δικτατορίας! Οι κυβερνήσεις της 8ετίας της οικονομικής κρίσης, διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αντί να τον ενισχύσουν και να τον βελτιώσουν. Τόσο δε ανόητοι ήταν και είναι οι κυβερνώντες, που φθάνουν να πιστεύουν, ότι την θέση των εκατοντάδων χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων που έκλεισαν, θα πάρουν ξένοι επενδυτές, από τους οποίους η Έλληνες θα φάμε ψωμί! Στο επόμενο φύλλο της 9^ης Ιουλίου της ίδιας εφημερίδας, έτρεξε και ο κ. Ν. Δένδιας να αποφανθεί κι αυτός, ότι  οι εξαγωγές θα μας σώσουν. Όχι, δεν θα μας σώσουν οι εξαγωγές, αυτές θα βοηθήσουν την οικονομία μας, αφού πρώτα φάμε εμείς από αυτά που οφείλουμε να παράγουμε!  Η εγχώρια ζήτηση ικανοποιείται ευκολότερα και προσεγγίζεται με λιγότερο κόστος από ότι οι ξένες αγορές , το δε σοβαρότερο, στην εγχώρια αγορά καταναλώνονται προϊόντα μικρότερων παραγωγών, με ταυτότητα και χαρακτήρα ιδιαίτερο, ενώ δίνουν δουλειά σε περισσότερους εργαζόμενους. Το πιθανόν χαμηλότερο κόστος πληθοπαραγωγής των μεγάλων πολυεθνικών, που μας διατυμπανίζουν οι συμφεροντολόγοι-οπαδοί της αλόγιστης παγκοσμιοποίησης, εξισορροπείται από το μικρότερο κόστος μεταφοράς, αλλά και αν υπάρχει κάποια διαφορά, είναι συμφερότερο να πληρώνουμε 100 ευρώ για ένα ελληνικό προϊόν και να μένουν στον τόπο, παρά 90 για ένα εισαγόμενο και να πηγαίνουν εκτός της χώρας. Υπάρχει βέβαια και η άποψη της εξειδίκευσης, δηλ. να παράγουμε και να εξάγουμε, κάτι που το φτιάχνουμε καλύτερο, αλλά για να επιτύχουμε κάτι  τέτοιο, χρειάζεται να πέσει πολύ νερό ακόμα στο μύλο της προσπάθειας, απόδειξη ότι ούτε το τουριστικό προϊόν και το λάδι, που από μόνα τους υπερέχουν, δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε και αφήνουμε να το εκμεταλλεύονται άλλοι! Για να μπούμε σε ορθό δρόμο, δεν μπορεί να βελτιωθεί η νοοτροπία των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων που συμβάλουν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, αυτή χρειάζεται ριζική αλλαγή! Αν δεν αλλάξουμε σκέψη, θα ζούμε την καταστροφή, με την απορία, γιατί μας συμβαίνει!

Απόστολος Γεωργόπουλος