ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ας κάνουμε απλές σκέψεις, αποφεύγοντας τις πολυλογίες που μας μπερδεύουν  και καλύπτουν τα κυβερνητικά λάθη.

Γιατί φθάσαμε στην χρεοκοπία; Διότι για μεγάλο χρονικό διάστημα παραγάγαμε λίγα και δανειζόμαστε πολλά. Από το 1982, ο μέγας λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου, αντί να ασχοληθεί με την κοινωνική και διοικητική οργάνωση της χώρας, ακολούθησε τον εύκολο δρόμο της διαφθοράς και της προώθησης των υποτακτικών και των ψηφοφόρων του, δανειζόμενος αλόγιστα για να τους πληρώνει. Στη συνέχεια ανέλαβε την τύχη της Ελλάδας ένας ανυποψίαστος ολίγος Κωστάκης για να φθάσουμε στο κατάντημα του ολίγιστου Γιωργάκη. Τώρα ο Σαμαράς, έχοντας εκχωρήσει κάθε πρωτοβουλία στους δανειστές και παραμελώντας παντελώς την εγχώρια παραγωγή, πουλάει τα «χαλιά» και λαχταράει να βγει στις αγορές να δανειστεί κι άλλα! Θα διερωτηθεί κάποιος, αν ο δανεισμός είναι τόσο κακό πράγμα. Η απάντηση είναι «εξαρτάται», αν τα δανεικά επενδύονται έτσι ώστε αύριο που θα πρέπει να επιστραφούν, έχουν γίνει περισσότερα, τότε ο δανεισμός είναι ωφέλιμος, αν καλύπτουν καταναλωτικές ανάγκες, τότε είναι καταστροφικός με συνέπειες σαν αυτές που ζούμε και θα κληροδοτήσουμε και στις επόμενες γενιές που είναι τα παιδιά μας. Η Ελλάδα σε ελάχιστες περιπτώσεις στην ιστορία της, δανείστηκε  για παραγωγική επένδυση. Εδώ αυθόρμητα μπαίνει το ερώτημα, γιατί ο Σαμαράς πολιτεύεται έτσι; Η απάντηση είναι απλή: «βρίσκει και τα κάνει» αφού ο λαός, δηλ. όλοι εμείς, δεν αντέχουμε την αλήθεια και δεν έχουμε ευθυκρισία. Είμαστε υπέρ του σημερινού βολέματος, αδιαφορώντας για την αυριανή καταστροφή! Ο λαός δεν σκέφτηκε ποτέ γιατί ιστορικά σερνόμαστε, ενώ και ικανοί είμαστε και ζούμε σε μια χώρα, που διαθέτει τα πάντα και σε αφθονία. Υπάρχει βέβαια μεγάλο ποσοστό του λαού, που για τη δυστυχία του αιτιάται μόνο τους «διεφθαρμένους» πολιτικούς, χωρίς να τολμάει να σκεφτεί, ότι οι τελευταίοι είναι εντολοδόχοι του και αυτός σαν εντολέας, ούτε τι τους αναθέτει γνωρίζει, ούτε έλεγχο ξέρει να τους κάνει. Έτσι οι πολιτικοί αλωνίζουν ασύδοτοι και ανεύθυνοι. Οι πολιτικοί, έχουν γίνει επαγγελματίες, κάνουν την πολιτική άκρως προσοδοφόρα ενασχόληση και κληρονομούν από τον μπαμπά ή τον θείο, το δικαίωμα της παρουσίας τους στη Βουλή.

Δυστυχώς ούτε τώρα δεν μάθαμε, ούτε καν καταλάβαμε, τίποτα από την πτώχευσή μας. Πολιτικοί και λαός παίζουμε πάλι το ίδιο έργο, η Κυβέρνηση έχει περιοριστεί σε ρόλο ordinanza των δανειστών μας, η Αντιπολίτευση αερολογεί θυμίζοντας Παιδική Χαρά και ο λαός αναστενάζει και ελπίζει, χωρίς να δικαιολογείται από τίποτα η ελπίδα του. Οι «κλέφτες» έβγαλαν ξανά τα ακριβά αυτοκίνητα στους δρόμους.  Να δούμε πότε θα μας βαρεθεί και ο Θεός της Ελλάδας και θα μας στείλει στο διάβολο.

Γεωργόπουλος Απόστολος