ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ!

Την επταετία της κρίσης, η ελληνική οικονομία είναι διαλυμένη και το εθνικό προϊόν ανεπαρκές και συνεχώς μειούμενο. Οι «ειδικοί οικονομολόγοι» πιστεύουν ότι οι λύσεις θα έρθουν από την αύξηση των εξαγωγών και από τις ξένες επενδύσεις. Οι παραπάνω ελπίδες είναι επιπόλαιες, γιατί οι σκέψεις είναι λαθεμένες, όπως αποδεικνύουν  τα μέχρι τώρα  αποτελέσματα. Για να αυξήσουμε τις εξαγωγές, πρέπει να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα από οργανωμένες μονάδες παραγωγής. Οι οργανωμένες μονάδες αναπτύσσονται σε ευνοϊκό περιβάλλον, με καλή αγορά κεφαλαίων, καλές δημόσιες υπηρεσίες, υψηλές δεξιότητες εργαζομένων και συνεργασία μεταξύ των φορέων παραγωγής. Από τις παραπάνω προϋποθέσεις καμία δεν υφίσταται, σε διεθνώς ανταγωνιστικό επίπεδο, στην χώρα μας.  Αυτοί που πιστεύουν σήμερα στην σωτηρία δια των εξαγωγών, ζούνε μακριά από την πραγματικότητα ή έχουν «ειδικό» συμφέρον. Η οργάνωση και βελτίωση της παραγωγής ξεκινάει από μέσα, από την εγχώρια ζήτηση, η οποία είναι ασυγκρίτως ευκολότερη από την διεθνή. Όταν εισάγουμε τα πάντα, ακόμα και πατάτες κατά δεκάδες χιλιάδες τόνους, για να καλύψουμε την εγχώρια ζήτηση, έστω και περιορισμένη, κι όταν εκατοντάδες χιλιάδες παραγωγικές επιχειρήσεις έκλεισαν και οι εναπομείνασες ασφυκτιούν, είναι παράλογο να προσβλέπουμε σε ξένες αγορές! Για να ανταγωνιστούμε διεθνείς κολυμβητές, πρέπει πρώτα να μάθουμε κολύμπι! Ας δούμε τι γίνεται με τον Τουρισμό, όπου, υποτίθεται, έχουμε κάποια εμπειρία και κάποιες ικανότητες. Οι γειτονικοί ανταγωνιστικοί μας προορισμοί, όπως η Τουρκία και η Αίγυπτος, δεν προσελκύουν φέτος τουρίστες και κάποιες δεκάδες εκατομμύρια αλλάζουν προορισμούς. Την ευκαιρία εκμεταλλεύτηκαν οι Ισπανοί και οι Κύπριοι, όπου οι χώρες τους ξεχείλισαν, ενώ εμείς ψαχνόμαστε και κάνουμε, ότι είναι δυνατό για να μας αποφύγουν! Για να βελτιωθεί η κατάσταση, πρέπει η Κυβέρνηση να σκύψει πάνω στον παραγωγό, αλλά πώς να το κάνει αφού εκ πεποιθήσεως τον μισεί; Αρέσει δεν αρέσει, η κατάσταση είναι σε πολύ άσχημο δρόμο, γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις αποτελούντο από μαλθακούς και η τωρινή από ανόητους! Υπάρχει και κάτι χειρότερο: Ο λαός αρνείται να καταλάβει τι γίνεται γύρο του και τι τον περιμένει, βολευόμενος να νομίζει ότι τον … ψεκάζουν! Θα πληρώσει στο ακέραιο, γιατί η ανοησία είναι το μόνο χρέος που εξοφλείται, έχεις δεν έχεις.

Επενδύσεις, άλλο και τούτο! Δυστυχώς αυτό το ανέκδοτο αναμασάν παράγοντες, από τους οποίους θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευθυκρισία. Είναι απογοητευτικό ν ακούγεται από εκπροσώπους Τραπεζών και Επιμελητηρίων, ότι θα έρθουν ξένες επενδύσεις. Έχω μία απορία και ερώτηση ταυτόχρονα: Αν, αυτοί οι κύριοι, ήθελαν να επενδύσουν δικά τους κεφάλαια, θα πήγαιναν σε μια χώρα, όπου οι υπάρχουσες επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν και όπου το επιχειρείν μισείται από την κοινωνία και διώκεται από όλες τις κυβερνήσεις; Όχι κύριοι εκπρόσωποι, μην γίνεσθε ανόητοι, δεν έρχονται επενδυτές σε μια χώρα, όπου την τύχη τους θα καθορίζουν άλλοτε εφοριακοί(όσοι δραστηριοποιούνται σ αυτή τη χώρα, γνωρίζουν τις συνήθειές τους) και θα συνδιαλέγονται με «έλληνες» συνδικαλιστές. Οι επενδυτές, αν δεν είναι κοράκια, όπως έλεγαν οι Συριζαίοι πριν γίνουν κυβέρνηση, θα πάνε σε χώρες διαφορετικές, με περισσότερη αξιοπρέπεια, οικονομική σταθερότητα και  πολιτικούς που δεν λέει ο ένας τον άλλον ψεύτη! Θα πάνε εκεί όπου τα Κοινοβούλια γράφονται με «οι» και όχι με «υ»!  

Απόστολος Γεωργόπουλος