ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

| 1 Μαΐου 2013 | 0 Comments
Print Friendly, PDF & Email

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο πελαργός μας άφησε πάνω στο γεφύρι,

Η μια άκρη του πατάει στο παρελθόν,

Κι η άλλη ακουμπάει στο μέλλον.

Είμαστε ένα άγαλμα που δεν περπατάει,

Ούτε μπρος πάμε ούτε πίσω,

Μόνο κοιτάζουμε πότε το γνωστό χθες

Και πότε το θαμπό αύριο,

Το τώρα δεν το βλέπουμε, είναι πολύ κοντά μας.

Ποτέ δεν ξέρουμε τι θέλουμε,

Γιατί δεν έχουμε την επιλογή της γνώσης.

Ζούμε την αντίφαση της περιέργειας και του φόβου,

Θέλουμε ν ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας,

Όμως το άγνωστο μας φοβίζει.

Θυσιάζουμε το βέβαιο σήμερα,

προετοιμάζοντας το αβέβαιο αύριο,

Με μόνη παρηγοριά το πιλάφι στον ουρανό,

Δίπλα στο Μωάμεθ!

Κοπιάζουμε, διεκδικούμε, αδικούμε, αποκτούμε,

Ετοιμάζοντας την πανοπλία μας για τον αυριανό αγώνα,

Ξεχνώντας  ότι η μάχη δεν θα γίνει,

Κι αν γίνει, θα ναι αργά για μας.

Είναι καλύτερα ν αγναντεύουμε από το γεφύρι,

Μήπως δούμε τη χαρά!

25/03/2013

Αποστολόπουλος Γιώργος

Καταχωρήθηκε στα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
×

Αναρτήστε ένα σχόλιο

*