ΤΟ «ΟΧΙ» ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΔΡΟ
Δυο φορές το χρόνο γιορτάζουμε την έκρηξη των προγόνων υπέρ της ελευθερίας. Αυτές τις μέρες ζούμε στον αστερισμό του ΟΧΙ και του αλβανικού έπους. Το τελεσίγραφο έφτασε από την Ιταλία, δηλ. από τη μία άκρη του πανίσχυρου Άξονα εκείνης της εποχής. Είναι άλλο να πεις το «όχι» σ έναν ισάξιό σου και άλλο σε έναν που το αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι προδικασμένο σε βάρος σου. Οι πράξεις μας δέχονται δύο ερμηνείες, εκείνη της λογικής και την άλλη του συναισθήματος.
Η ερμηνεία της λογικής ενέχει το στοιχείο του υπολογισμού, η άλλη το στοιχείο του παραλογισμού (ενσυνείδητα χρησιμοποιώ τον όρο), αυτού του καταπληκτικού στοιχείου της ζωής! Μπορεί η λογική να μας εξασφαλίζει το «ζην», ο παραλογισμός όμως το «ευ ζην». Σκεφτείτε που θα είμαστε σαν λαός, αν ο Μεταξάς, ο Λεωνίδας, ο Κολοκοτρώνης, οι Αθηναίοι του Περικλή, έβαζαν κάτω τη λογική! Οι μεγάλες πράξεις του ανθρώπου, εκείνες που δίνουν ανάταση και αντέχουν διαχρονικά, δεν είναι αποτέλεσμα σκέψης και λογισμού, αλλά συναισθήματος. Το ανθρώπινο είδος ανατάσσεται, όταν τις πράξεις του διαφεντεύει η καρδιά του. Οι «επέτειοι» δηλ. οι μνήμες, μας θυμίζουν, αλλά δυστυχώς δεν κάνουν μόνο αυτό, ταυτόχρονα μας εφησυχάζουν, γιατί μας παρασύρουν να μοιραζόμαστε τη δόξα που ανήκει ΜΟΝΟ σ εκείνους που έπραξαν τότε! Αυτή η «βολική συμμετοχή» μας βγάζει από την υποχρέωση να κάνουμε κι εμείς τις υπερβάσεις, όταν χρειάζονται, μας κάνει μαλθακούς και άπραγους, ανυπόληπτους και μικρούς, επιπόλαιους και άρπαγες, μας κάνει «πολιτικούς»! Μοιραζόμενοι τη δόξα των προγόνων, κρεμάμε τις υποχρεώσεις μας στα δικά τους καρφιά, βάζουμε τους εαυτούς μας στα δικά τους κάδρα, αντί να φτιάξουμε δικά μας! Σιγά-σιγά οι μνήμες αδυνατίζουν και οι δόξες ξεφτάνε. Δεν γυρίζουμε να κοιτάξουμε το παρελθόν και να παραδειγματιστούμε από τις μεγάλες στιγμές του! Μας έχουν πείσει οι συμφεροντολόγοι, ότι αξίζει μόνο το παρόν και το μέλλον με τα ξένα υποπροϊόντα της παρακμής, χωρίς τίποτα δικό μας! Έψαχνα στις 28 του Οκτώβρη να βρω στα μπαλκόνια σημαίες και δυσκολεύτηκα να δω το χρώμα τους. Τα σύμβολα αντικαταστάθηκαν από τα χρέη και την παρακμή, οι ήρωες από τους δειλούς, οι έντιμοι άνθρωποι από τους πολιτικάντηδες, η Ελλάδα τραβάει την κατηφόρα!
Απόστολος Γεωργόπουλος
