ΑΘΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ

Διάβασα πρόσφατα έκδοση με τίτλο ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.), με ομιλίες ειδικών σε δύο ημερίδες της Ακαδημίας Αθηνών, για θέματα σχετικά με τις εξελίξεις στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και της άμυνας και ασφάλειας της Χώρας. Ομολογώ ανησύχησα παρά το ότι τα λεχθέντα είναι γνωστά στην κατηγορία των Ελλήνων που δεν ανήκουν στους «δεν βαριέσαι», αλλά έχει κανείς άλλη αίσθηση όταν τα ακούει «σαφή και κωδικοποιημένα». Αισθάνθηκα την ανάγκη και την υποχρέωση να στείλω την παρακάτω επιστολή στον στρατηγό εα κ. Δ. Σκαρβέλη, του οποίου δημοσιεύεται ομιλία σαφής, εμπεριστατωμένη και ανησυχητική. Αισθάνθηκα παράλληλα την ανάγκη να θυμίσω την απόσταση λόγων και πράξεων, διότι ορθά λόγια ακούμε συχνά, αλλά ταυτόχρονα  κατρακυλάμε στην άβυσσο! Είναι χρήσιμο να ακουστούν απόψεις των αναγνωστών μας, τις οποίες η εφημερίδα θα αναρτήσει με χαρά.

Στρατηγέ κύριε Σκαρβέλη,

Διάβασα πρόσφατα στην έκδοση «Γεωπολιτικά» του ΕΛΙΣΜΕ τις ομιλίες και τις ανησυχίες σας για την κατάσταση ασφαλείας και απειλής που αντιμετωπίζει η Χώρα. Στην ίδια έκδοση υπάρχουν και άλλες απόψεις αξιόλογων μελετητών, με κοινό χαρακτηριστικό την έκδηλη ανησυχία. Πέραν από αυτή την έκδοση, ανησυχίες εκφράζουν γι’ αυτό τον τόπο όλοι οι σκεπτόμενοι Έλληνες, με εξαίρεση τους πολιτικούς, τους χρηματιστές και τους κομπιναδόρους, οι οποίοι πάντα κερδίζουν από κρίσεις και καταστροφές, όπως τα «γραφεία τελετών» από τον θάνατο.

Στρατηγέ, διαβάζοντας απόψεις σαν τις δικές σας, παρασύρομαι στους παρακάτω συλλογισμούς: Τι ωφελεί αν τα λέτε σε ακαδημαϊκή μορφή; Ποιος θ’ακούσει τις απόψεις σας και θα επηρεαστεί ενεργητικά και αποτελεσματικά; Οι πολιτικοί αυτά τα ξέρουν και για την αδιαφορία τους σεμνύνονται. Ο λαός τα ακούει, έστω τα καταλαβαίνει, αλλά είναι ανίκανος να αντιδράσει, διότι, όπως ξέρετε καλύτερα παντός, χωρίς καθοδηγητή, χωρίς μπροστάρη, δεν μπορεί να δράσει ούτε ορθά ούτε έγκαιρα. Από τις ορθές διαπιστώσεις μέχρι τις αποτελεσματικές πράξεις, υπάρχει απόσταση, την οποία απόσταση εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι και ασχημονούν. Αν αυτή η απόσταση δεν γεφυρωθεί, απλώς χαιρόμαστε τις ωραίες διαπιστώσεις και ακαδημαϊκές συζητήσεις. Αν αύριο, αυτό το αύριο δεν φαίνεται να είναι από εκείνα που δεν έρχονται, οι ισλαμιστές γείτονες μας διεκδικήσουν αυτά που θεωρούν ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και τα οποία αναφέρονται στην μισή Ελλάδα, εμείς θα τους αντιμετωπίσουμε θεωρητικά; Όλοι γνωρίζουμε ότι «ότι κερδηθεί με πόλεμο δεν χάνεται με ειρήνη».

Μεγάλωσα δίπλα σ’ έναν πατέρα που πολέμησε από το Μπιζάνι μέχρι τον Σαγκάριο και γύρισε, μετά από 12 συνεχόμενα χρόνια στις μάχες, με διάτρητο το κορμί του από σφαίρες και το στόμα του πικρό. Την διαδρομή επιστροφής την έκανε πεινασμένος, ρακένδυτος και με σκυμμένο το κεφάλι, έχοντας όμως στον ώμο ένα βαρύ σακίδιο που μέσα είχε το πιστόλι του, ένα δίκοπο μαχαίρι-λάφυρο και δύο κάλυκες πεδινού πυροβολικού που είχε ρίξει σε δύο από τις κρισιμότερες μάχες στην Μικρά Ασία, του Αφιόν-καρά-Χισάρ και Γιλδίζ-Ντιάζ, με χαραγμένες πάνω τις ημερομηνίες. Τα ιερά αυτά κειμήλια ακόμα τα κοιτάζω και μεγαλώνει το μίσος μου για τους καρεκλοκενταύρους πολιτικούς που ξεπουλάνε τα πάντα από ανοησία ή για ίδιο όφελος!

Στρατηγέ, είμαι βαθύτατα δημοκράτης, αλλά κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό τον τόπο, κι αυτό το κάτι οφείλετε να το κάνετε εσείς που ξέρετε και που μπορείτε. Δεν εννοώ εκτροπή, εννοώ πίεση στους ανόητους και στους δειλούς που καταστρέφουν αυτό τον τόπο! Βρέστε μεθόδους να γεφυρωθεί το κενό ανάμεσα στα σωστά λόγια και σωστά έργα. Η ακαδημαϊκή φιλολογία καλοπροαίρετων ανθρώπων δεν αρκεί να αντιπαραταχθεί στις εγκληματικές ενέργειες ανόητων πολιτικών και τεχνοκρατών. Γέμισε η Ελλάδα από λουκέτα, ανέργους, χρέη και απογοήτευση, το δε χειρότερο, κάμφθηκε το φρόνημα των Ελλήνων. Σε ώρα ανάγκης οι Έλληνες θα ξαναπούν «κάλιο σκλάβος στ Αλιγκέρη, παρά με τον Καλλιγέρη», Καλλιγέριδες είναι σήμερα αυτοί που ασύδοτοι κυβερνάν και καταστρέφουν τον τόπο.

Στρατηγέ, βοηθείστε να βρεθεί ο κρίκος που λείπει ανάμεσα στα ωραία λόγια και στις επιβαλλόμενες πράξεις, γιατί η Ελλάδα είναι όμορφη όπως και όση είναι σήμερα, δεν αντέχει να μικρύνει!

Με εξαιρετική εκτίμηση στο πρόσωπό σας,

Απόστολος Γεωργόπουλος

Εκδότης «ΗΧΩ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ»