ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ “ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ”
Αγαπητέ κ. Γεωργόπουλε,
Ευχαριστώ πολύ που μας φιλοξενείτε ηλεκτρονικά στην εφημερίδα σας αλλά νομίζω ότι παρερμηνεύτηκαν κάποιες υποδείξεις μου που έκανα στις κυρίες που παρευρίσκοντο καλεσμένες μας στην Εσπερίδα που διοργανώσαμε στις 15 Ιανουαρίου στο Ξενοδοχείο ΚΟΡΑΛΛΙ.
Η συγκέντρωση ήτανε πράγματι εντυπωσιακή αλλά δεν θύμιζε προχωρημένο στάδιο προετοιμασίας για πόλεμο εναντίον των ανδρών. Ήταν μία ενημέρωση στα μέλη μας που έχουν υποστεί επανειλημμένως ως εργαζόμενες σεξουαλική παρενόχληση αλλά και σωματική και λεκτική βία μέσα στην σχέση και στην οικογένεια, οπότε πρέπει να γνωρίζουν πώς να αμυνθούν, αλλά και στους δρόμους που περπατούν έχουν υποστεί επιθέσεις για κλοπή.
Δυστυχώς στους δύσκολους καιρούς που ζούμε οι πολεμικές τέχνες είναι απαραίτητες για άμυνα, προστασία και όχι για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Υπάρχει νόμος ευτυχώς σήμερα που καταδικάζει την ενδοοικογενειακή βία, που ήταν χρόνια στο χρονοντούλαπο των κομμάτων και οι Γυναικείες Οργανώσεις με επικεφαλείς γυναίκες Βουλευτές καταφέραμε και ήρθε προς ψήφιση στην Βουλή. Δεν έφεραν τον νόμο προς ψήφιση οι «φρακοφόροι» της Βουλής.
Δεν ξέρω αν έχετε κόρη ή κόρες. Πως θα το αντιμετωπίζατε το φαινόμενο εάν η κόρη σας ερχόταν κακοποιημένη;
Επειδή είμαι πλέον ειδική σ’ αυτά τα θέματα λόγω της ιδιότητας μου, και επειδή πολλά μέλη και φίλες της Οργάνωσης, μου καταθέτουν τα προβλήματά τους και προσπαθώ να βοηθήσω επιλύοντας πολλούς προβληματισμούς τους οικογενειακούς, σας ενημερώνω ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι σε έξαρση. Το 80% των γυναικών κακοποιούνται στην Ελλάδα.
Η οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει τα τεράστια προβλήματα στην οικογένεια, όπως η ανεργία πάνω απ ‘όλα και ο άνδρας είναι επόμενο να ξεσπά το πρόβλημά του στην γυναίκα.
Οι γυναίκες έχουν κάνει μεγάλους αγώνες για να κερδίσουν αυτά τα λίγα δικαιώματα που έχουν. Αγωνίζονται χρόνια διεθνώς και οι Ελληνίδες ακόμα περισσότερο γιατί η Ελληνική κοινωνία είναι ανδροκρατούμενη. Το 1950 κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου. Το 2014 υπάρχει η ποσόστωση δυστυχώς που προσβάλει τις γυναίκες όταν ποσοστιαία δύνανται να συμμετέχουν στη πολιτική ζωή του τόπου. Έχω περάσει από αυτή την ψυχοφθόρο διαδικασία και το κατέχω προσωπικά το θέμα πολύ καλά.
Η βία δεν είναι πολιτιστική υστέρηση είναι βιώματα μέσα από την ίδια την οικογένεια. Όταν η κόρη έχει βιώσει την βία που έχει υποστεί η μητέρα της (το ίδιο ισχύει και για τον γιο) δεν επιτρέπει στον εαυτό της να υποστεί τον ίδιο εξευτελισμό. Γιατί τα σπουδάζουμε τότε τα κορίτσια μας; Για να παντρευτούν τον αφέντη που θα τα κακοποιεί; Και με ποιο δικαίωμα το κάνει αυτό όταν τον 21ο αιώνα αγωνιζόμαστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Κανείς δεν έχει τέτοιο δικαίωμα, πολιτισμένα διευθετούνται οι διαφορές όχι με βία.
Όταν λέτε πολιτιστικά ανεπτυγμένες τι εννοείτε; Μόρφωση, κοινωνικό επίπεδο, αποδοχή από την κοινωνία; Ξέρετε πόσες καταγγελίες έχουν δεχτεί τα κέντρα φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών από γυναίκες που κακοποιήθηκαν από συζύγους πολιτικούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Ιατρούς, Δικηγόρους , προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, κτλ;
Πόσες γυναίκες βρίσκονται στην φυλακή που σκότωσαν γιατί δεν άντεχαν άλλο την κακοποίηση ; Όχι περισσότερες από 20.
Γνωρίζετε πόσοι άνδρες είναι στην φυλακή που σκότωσαν γιατί ζήλευαν ή για όποιους άλλους λόγους; Πολλοί. Με ποιο δικαίωμα σκότωσε το κορίτσι μιας άτυχης μάνας και περίφερε το κεφάλι του στο νησί; Με ποιο δικαίωμα έκοψε το κορίτσι φέτες και το έβαλε σε σακούλες απορριμμάτων τεμαχίζοντας το πτώμα; Και μπορώ να σας απαριθμήσω πολλά ακόμα. Ξέρετε πόσες γυναίκες έχουνε «βάλει πλάτη» στην κυριολεξία και έχει αναρριχηθεί ο σύζυγος, και στην ηλικία των 40-50 ετών νοιώθουν στημένες και πεταμένες σαν τις λεμονόκουπες;
Γνωρίζετε ότι υπάρχουν «κύριοι» που μόλις αποκτήσουν οικονομική ευρωστία ξαφνικά ξυπνάνε ένα πρωί και ανακαλύπτουν ότι η γυναίκα τους η μάνα των παιδιών τους για κάποιους λόγους δεν τους ικανοποιεί;
Γνωρίζετε πόσοι άνδρες στην κλιμακτήριο επιβεβαιώνονται με νεώτερες γυναίκες που το μόνο που σκέπτονται όταν τους πλησιάζουν είναι πόσο βαρύ είναι το πορτοφόλι τους; Γνωρίζετε ότι αποδέκτες όλων αυτών των «συμπτωμάτων» της κοινωνίας είναι τα παιδιά;
Γνωρίζετε πόσες γυναίκες, ιδίως της προηγούμενης γενιάς θυματοποιούνται γιατί δεν είναι οικονομικώς ανεξάρτητες;
Γνωρίζετε πόσοι ευυπόληπτοι κύριοι μορφωμένοι και με κοινωνικό επίπεδο έχουν υποχρεώσει τις γυναίκες τους να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με την ερωμένη τους δηλαδή τρεις. Να γιατί οι γάμοι κ. Γεωργόπουλε δεν κρατάνε σήμερα.
Γιατί οι κοπέλες βιώνοντας στην οικογένειά τους την κακοποίηση και επειδή εμείς οι γονείς τους δώσαμε τα εφόδια, δεν δέχονται να κακοποιούνται .Οι άνδρες δυστυχώς αναπαράγουν την κακοποίηση που έχουν βιώσει στις οικογένειές τους, μέσα στην δική τους οικογένεια.
Έχετε δίκιο και θα συμφωνήσω μαζί σας για τον ρόλο της μάνας. Ότι λέτε είναι δυστυχώς αλήθεια. Εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττω και εκ γυναικώς πηγάζει τα φαύλα. Η ΕΝ.Ε.Ο.Ν. επιμορφώνει. Πολλά μέλη της είναι γυναίκες που έχουν τον τιμητικό τίτλο της γιαγιάς και μεγαλώνουν εγγόνια. Προσπαθούμε τα τους περάσουμε μηνύματα να μην κάνουν τα ίδια λάθη που έκαναν στα παιδιά τους ιδιαίτερα στους γιούς τους.
Όσο για την ισότητα των φύλων θα σας απαντήσω με δύο λέξεις. Συμπορευόμαστε με τους άνδρες στη ζωή, ο ένας βοηθά και συμπαρίσταται στον άλλον. Δεν υπάρχουν ανδρικές και γυναικείες δουλειές. Δουλεύουμε και συνεισφέρουμε και οι δύο, μεγαλώνουμε τα παιδιά μαζί, μοιραζόμαστε τις δουλειές του σπιτιού μαζί, πηγαίνουμε βόλτα μαζί, κοιμόμαστε μαζί, συμπάσχουμε ο ένας στο πρόβλημα του άλλου και πιασμένοι σφιχτά χέρι-χέρι επιλύουμε τους οικογενειακούς προβληματισμούς. Αυτή είναι η ισότητα όχι ο κακός εννοούμενος φεμινισμός.
Ποια η φιλοσοφία της Οργάνωσης; Ο άνδρας «κεφαλή» και η γυναίκα «λαιμός» Το ένα αναπόσπαστο από το άλλο. Γιατί θέλουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και την κοινωνία; Η γυναίκα κάνει κουμάντο στο σπίτι αλλά η έξυπνη γυναίκα του δίνει την ικανοποίηση που επιθυμεί. Όσο για τον εργασιακό χώρο. Η ανεργία πλήττει τις γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες . Λίγες γυναίκες έχουν ανέβει στην ιεραρχία αλλά θυσίασαν μητρότητα, οικογένεια και συντροφικότητα.
Πολλοί εργοδότες απολύουν γυναίκες μόλις μένουν έγκυος, πολλές γνωστές μου δεν έκαναν 2ο παιδί γιατί θα έχαναν την δουλειά τους. Συμφωνώ ότι η γυναίκα έχασε την θηλυκότητα της από τη στιγμή που βγήκε στην αγορά εργασίας, γιατί μπήκε στην ανδροκρατούμενη ζούγκλα με ανταγωνισμό από τους άνδρες για να κερδίσει το ψωμί της και να συμμετέχει στα οικονομικά της οικογένειας τρέχοντας από το πρωί έως το βράδυ. Πολλοί οι ρόλοι της και πρέπει να είναι «θηλυκή» κιόλας. Να είναι σύζυγος, μητέρα, κόρη, αδερφή, νύφη, εργαζόμενη, γυναίκα. Πόσες ώρες χρειάζονται αυτά και πόση αντοχή!!!!
Αυτή είναι η ισότητα, εξ’ ίσου, το λέει και η λέξη, αλλά δυστυχώς όταν ο άνδρας δεν δύναται να τεκνοποιήσει την έρημη γυναίκα «ντοπάρουν» με ορμόνες. Δεν είδα να δώσουν ορμόνες και φάρμακα σε κανέναν άνδρα γιατί δεν θα έχει στύση. Η γυναίκα παίρνει αντισυλληπτικά που οι αντενδείξεις είναι πολλές φορές θανατηφόρες. Οι γυναίκες πρέπει να περιποιηθούν και τα πεθερικά, εκτός των γονέων τους που έχουν υποχρέωση.
Τότε γιατί η γυναίκα αφού δεν πρέπει να απολαμβάνει κανενός δικαιώματος να γεννιέται; Όσοι γάμοι κρατιούνται είναι γιατί οι γυναίκες κρατάνε Θερμοπύλες . Όσες οικογένειες δεν έχουν διαλυθεί στην γυναίκα οφείλεται αυτό. Λυπάμαι που σας καταθέτω τα όσα το «φύλλο» μου δηλαδή οι γυναίκες καταθέτουν σε μένα.
Γνωρίζετε ότι οι ψυχολόγοι της Οργάνωσης προσπαθούν να κρατήσουν τις οικογένειες να μην διαλυθούν;
Γνωρίζετε ότι πολλοί άνδρες που φέρουν τον τιμητικό τίτλο του πατέρα κακοποίησαν και τα κορίτσια τους και τα αγόρια τους σεξουαλικά;
Πρόσφατα περιέθαλψα γυναίκα 44 ετών με μια πληγή που αιμορραγούσε ανοιχτή στην ψυχή της, που μου εμπιστεύτηκε ότι θέλει να αυτοκτονήσει γιατί δεν έχει θεραπεύσει αυτή την πληγή ακόμα. Η ζωή της από την σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της και μετά είναι δυστυχισμένη. Πόσες γυναίκες έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά τους γιούς τους; Λίγες. Όσο για το 3ο φύλλο που λέτε, εάν δεν είναι βιολογικό λάθος, τις καταδικάζω για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα αγόρια τους. Βλέπετε ότι τα δικά τους απωθημένα στιγματίζουν τα παιδιά τους. Πρόσφατα είδα αγοράκι 10 ετών με μακριές μπούκλες να στολίζουν το κεφαλάκι του. Γιατί ρωτάω; Γιατί ήθελα κορίτσι μου απαντάει η μάνα. Έλλειψη παιδείας. Καταστροφή της Κοινωνίας. Είναι μεγάλο το κεφάλαιο. Ότι μπορούμε θα περισώσουμε κε Γεωργόπουλε.
Η Οργάνωση μας προσπαθεί να βοηθήσει τα μέλη της να επιλύσουν τους οικογενειακούς προβληματισμούς τους. Μέχρι πρότινος είχαμε εθελοντές ψυχολόγους, δικηγόρους, κοινωνικούς λειτουργούς. Τώρα με το ΕΣΠΑ έχουμε την δυνατότητα να τους πληρώνουμε για να μπορέσουμε να κρατήσουμε ότι έχει απομείνει απ’ αυτό που λέγεται Ελληνική Οικογένεια που μεθοδευμένα προσπαθούνε να διαλύσουνε τα μεγάλα «Κέντρα».
Ευχαριστώ που με ακούσατε και συγχωρήστε με για το ύφος.
Για την ΕΝ.Ε.Ο.Ν.
Η Πρόεδρος
Λίτσα Ζούππα
Για το άρθρο “ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ” του κ. Γεωργοπούλου πατήστε εδώ:
Αγαπητή κυρία Ζούππα,
Σας ευχαριστώ για την απάντησή σας σε σχόλιό μου, σχετικού με την ενδοοικογενειακή βία και την ισότητα των φύλλων. Διάβασα με ενδιαφέρον την απάντησή σας και εκτιμώ τις απόψεις και τον αγώνα σας, για ένα θέμα υπαρκτό.
Η κεντρική ιδέα του σχολίου μου ήταν η πεποίθηση, ότι η άνοδος του πολιτιστικού επιπέδου και των δύο φύλλων, ελαχιστοποιεί τη βία σε όλες της τις μορφές. Δεν είμαι ειδικός του προκείμενου θέματος, οι δε απόψεις μου προκύπτουν από τη συνήθειά μου να παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις των δύο φύλλων στις μεταξύ των σχέσεις.
Δεν έχω μετακινηθεί από την θέση, ότι η πολιτιστική ανέλιξη αυξάνει τον αλληλοσεβασμό και βελτιώνει τις ενδοσυζυγικές σχέσεις, περιορίζοντας την ενδοοικογενειακή βία. Αντιλαμβάνομαι ότι κάνετε τεράστια προσπάθεια να εξημερώσετε το φίδι, μήπως όμως πρέπει πρώτα να σπάστε το αυγό του; Ως προς την επαγγελματική ισότητα, όπου πέραν των πραγματικών δυνατοτήτων, ρόλο παίζει και το γραπτό δίκαιο, εδώ οι συσχετισμοί ευνοούν τις γυναίκες, είσθε περισσότερες και μπορείτε να επιλέξετε εκείνες ή εκείνους που εξυπηρετούν τις λογικές απαιτήσεις σας. Είναι πάντως άξιο παρατήρησης να μην υπερψηφίζονται οι γυναίκες πολιτικοί. Τελειώνοντας αναφέρομαι σε ένα ευαίσθητο θέμα που θίγετε έμμεσα στην απάντησή σας, εκείνο των εργοδοτικών αντιδράσεων λόγω μητρότητας. Αυτό το θέμα δεν πρόκειται να το λύσει η κοινωνία μέσω της εργοδοσίας, αλλά μέσω της πολιτικής, στο δε σχόλιό μου, αναφέρθηκα εκτενέστερα σ’αυτό. Για αποφυγή κάθε παρερμηνείας των θέσεών μου στο προκείμενο θέμα, σας πληροφορώ, ότι σε όλη τη μακρά ζωή μου σέβομαι με θρησκευτική ευλάβεια τις γυναίκες και τις θεωρώ ισότιμους συνοδοιπόρους στη ζωή.
Ναι, κόρη έχω και είμαι ευτυχής που, ενώ διατηρεί αυξημένη γυναικεία προκλητικότητα, είναι απαγορευτική στο να επιτρέψει σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την αξιοπρέπεια, τα δικαιώματα και την ελευθερία της.
Με εκτίμηση,
Α. Γεωργόπουλος