Αρχή του τέλους της εποχής του πετρελαίου;

Το πετρέλαιο  έχει ιστορικό σχηματισμού από 50 ώς 300 εκατομμυρια χρόνια. Το παράδοξο είναι ότι ο άνθρωπος κατάφερε να καταναλώσει (κάψει) ή πολλές φορές σπαταλήσει το ήμισυ των αποθεμάτων πετρελαίου τα τελευταία 25 χρόνια. Σε μια αδόκιμη αλλά χρήσιμη αντιπαραβολή  φανταστείτε το πόσο δύσκολα μεγαλώνει μια δασική έκταση αλλά το πόσο εύκολα και γρήγορα καίγεται…

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι τιμές του πετρελαίου έχουν πέσει κατακόρυφα προκαλώντας κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό είναι αναμενόμενο μιας και η παραγωγή πετρελαίου σε 33 από τις 48  χώρες έχει πλέον αυξηθεί ή κορυφωθεί, συμπεριλαμβανομένων των Κουβέιτ, Σαουδική Αραβία, Ρωσία, Μεξικό κτλ. Όπως είχε δηλώσει παλαιότερα ο Ahmed Zaki Yamani, πρώην υπουργός πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας η λίθινη επόχή δεν σταμάτησε επειδή  υπήρχε έλλειψη από πέτρες, έτσι και η εποχή του πετρελαίου δεν πρόκειται να τελείωσει επειδή υπάρχει έλλειψη πετρελαίου. Πρόκειται να τελειώσει ως εποχή  λόγω της ανάγκης για μετάβαση σε μια ενεργειακή εποχή περισσοτερό  αποκεντρωμένη και συγχρονη, λιγότερο ρυπογόνα και βλαβερή για το περιβάλλον. Μια ενεργειακή εποχή  πιο ανανεώσιμη. Πριν από λίγα χρόνια, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ήταν επιθυμητές αλλά μη ανταγωνιστικές λόγω κόστους. Επίσης κρίνονταν σχετικά ανέτοιμες για το μεγάλο άλμα και την άμεση σύγκριση με συμβατικές μορφές ενέργειας (πχ το πετρέλαιο). Η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει δραστικά τα τελευταία χρόνια. Η νέα ενεργειακή εποχή βασίζεται πλέον σε τεχνολογίες ώριμες και οικονομικά αποδοτικές. Οι περισσότερες τεχνολογίες ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, αιολικά, μικρά υδροηλεκτρικά κτλ) είναι ήδη φθηνότερες από το πετρέλαιο. Την ώρα που διεθνώς όλο και περισσότερες χώρες και διεθνείς φορείς συνειδητοποιούν τα παραπάνω και προσαρμόζουν τις πολιτικές και τις προτεραιότητές τους, η Ελλάδα ακολουθεί μια ενεργειακά αποκαρδιωτική και σχεδόν μοναχική πορεία στο παρελθόν. Ποντάρει στις έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου, εξαγγέλλει επενδύσεις σε νέους λιγνιτικούς σταθμούς, προσπαθεί να παίξει γεωπολιτικά παιχνίδια με αγωγούς φυσικού αερίου και βάζει τις ΑΠΕ στο περιθώριο. Όπως σωστά αναφέρεται από ειδικούς συμβούλους σε θέματα Ενέργειας και Περιβάλλοντος έτσι  ασκούνταν η ενεργειακή πολιτική τη δεκαετία του 1960.

Στο νέο και ανανεώσιμο ενεργειακό σκηνικό που διαμορφώνεται δυναμικά παγκοσμίως είναι επιτακτική ανάγκη να ακολουθήσουμε το πρώτο βαγόνι των εξελίξεων της ενέργειας σε κυβερνητικό, αυτοδιοικητικό και τοπικό επίπεδο.

Σε αυτοδιοικητικό και τοπικό επίπεδο, όπως έχω ήδη αναφέρει πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο ως πρόταση , στόχος μας θα πρέπει να είναι η σωστή οργάνωση ενός Σχεδίου Δράσης για την Αειφόρο Ενέργεια (ΣΔΑΕ), εγκεκριμένο από το Δημοτικό Συμβούλιο με τελικό σκοπό την ουσιαστική εναρμόνιση με το Σύμφωνο των Δημάρχων (ENERGY for MAYORS). Επίσης, πρέπει να γίνουν τα πρώτα σημαντικά βήματα ενός Δήμου που θέλει να είναι λιγότερο ρυπογόνος και πιο φιλικός προς το περιβάλλον με δράσεις όπως ενίσχυση και υιοθέτηση των Ανανεώσιμων Μορφών Ενέργειας (ΑΠΕ), πιλοτικοί σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων  με χρήση ΑΠΕ κτλ.

Του Κραββαρίτη Γιώργου,

– Μηχανολογος Μηχανικός Ε.Μ.Π.,

 Μsc Διαχείριση Ενέργειας & Προστασία Περιβάλλοντος (Ε.Μ.Π.)

– Δημοτικός Σύμβουλος & Γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου Π.Φαλήρου

www.kravvaritis.com