ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ

| 24 Αυγούστου 2017 | 0 Comments
Print Friendly, PDF & Email

Ο Αίσωπος έβαλε την αλεπού να περιμένει κάτω από την κληματαριά και η έλλειψη ρεαλισμού βάζει εμάς τους Νεοέλληνες να περιμένουμε κάτω από την ανάκαμψη! Δυστυχώς η ανάκαμψη δεν θα έρθει, ούτε όταν τη θέλουμε, ούτε όπως τη θέλουμε. Θέλουμε μια ανάκαμψη να φθάσει γρήγορα και οι ψευτοπολιτικοί μας λένε, ότι βλέπουν το φως της στην άκρη του τούνελ, προφανώς λόγω συμφεροντολογικών παραισθήσεων, αλλά και να μας εξασφαλίσει ζωή σαν εκείνη  των δεκαετιών του 1980-1890 και λίγο από 2000. Το γιατί τα παραπάνω δεν μπορούν να συμβούν, εκφράζεται με λίγες λέξεις: Τότε το εθνικό προϊόν μας ήταν περίπου 250δις, δηλ. 40% περισσότερο του σημερινού και για να περνάμε όπως περνούσαμε, καταναλώσαμε τον πακτωλό της ευρωπαϊκής βοήθειας και δανειστήκαμε άλλα 300 δις Ευρώ! Όποιος δεν καταλαβαίνει τα παραπάνω νούμερα, κάνει κακό του κεφαλιού του. Σήμερα που βρισκόμαστε; Με δυο λόγια, έχουμε ένα κουτσουρεμένο εθνικό προϊόν, μισοέκλεισε η κάνουλα της ευρωπαϊκής βοήθειας, δεν μπορούμε να δανειστούμε(ευτυχώς) και πρέπει να πληρώσουμε τα 350 δις που σπαταλήσαμε και χρωστάμε! Φυσικά οι δανειστές, τους οποίους θεωρούσαμε κορόιδα και κουτόφραγκους, είναι εδώ με τον χωροφύλακα και με άγριες διαθέσεις, τις οποίες εκφράζουν με ένα υπομειδίαμα και με χτυπηματάκια στις πλάτες των πρωθυπουργών μας, τα οποία εμείς δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν. Αυτές είναι οι πραγματικές καταστάσεις και αυτές  αντιμετωπίζουμε, θέλουμε δεν θέλουμε! Τα ψέματα των πολιτικών και οι μπουρδολογίες των οικονομολόγων, δεν μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση. Εδώ πρέπει να επισημανθεί κάτι άκρως επικίνδυνο, ότι δηλ. κάποιοι φαίνεται να βελτιώνουν τα οικονομικά και τη ζωή τους, πράγμα που δεν οφείλεται σε καμία ανάκαμψη, αλλά στην μετακόμιση από «την οικονομία στην παραοικονομία»! Αυτές όμως τις πονηριές τις γνωρίζουν, καλύτερα από εμάς, οι πιστωτές, οι οποίοι καθοδηγούν τους «φοροαρπακτικούς» μας μηχανισμούς και το στρίμωγμα μεγαλώνει.

Γιατί φθάσαμε μέχρις εδώ; Διότι υιοθετήσαμε το ευρώ, δηλ. μπήκαμε σε βαθειά νερά χωρίς να ξέρουμε κολύμπι, αλλά και διότι η απερισκεψία και η επιπολαιότητα είναι συνώνυμα του ελλαδίτη νεοέλληνα. Την κρίσιμη στιγμή που αποκαλύφτηκε η φούσκα, οι κυβερνώντες ήσαν φοβισμένοι και δηλοί, τύπου Κωστάκη και Γιωργάκη, και δεν κήρυξαν την Ελλάδα σε πτώχευση, όπως έκανε η Αργεντινή, η οποία σήμερα ευημερεί. Αντίθετα οι άτολμοι πολιτικοί και τα φλύαρα παπαγαλάκια τους, δαιμονοποίησαν την πτώχευση, πειθόμενοι από τους Γερμανογάλλους, των οποίων οι τράπεζες σήκωναν το μεγαλύτερο βάρος του χρέους, το οποίο βοήθησαν να δημιουργηθεί, ότι έπρεπε να παραμείνουμε κάτω από το νερό και θα μας έδιναν «καλαμάκι» ν αναπνέουμε!  

Στο δύσκολο σημείο που έχουμε φθάσει, υπάρχει λύση επιβίωσης; Δυστυχώς μόνο μία με δύο πόδια: Να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να παράγουμε(όχι να δουλέψουμε, αυτό δεν φτάνει) και να στριμώξουμε τους πολιτικούς να προτείνουν και να υλοποιήσουν λύσεις, με απειλή το ξέσπασμα της οργής των αδικημένων στα κεφάλια τους(όχι την καταψήφιση τους στο τέλος της 4ετίας, αυτό δεν τους πειράζει, διότι ξέρουν πως θα ξανάρθουν!)

Δυστυχώς και τα δύο παραπάνω είναι πολύ δύσκολα, διότι δεν προσιδιάζουν στον ραγιαδισμό και τον «ωχαδερφισμό» των τωρινών Ελλήνων.

Αν κάποιος από τους αγαπητούς αναγνώστες  αμφισβητεί την κακή κατάσταση που βρισκόμαστε και έχει να προτείνει κάποια άλλη λύση σωτηρίας, να την διατυπώσει και θα διαθέσουμε όσο χώρο και χρόνο χρειάζεται για να την αναλύσουμε.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ

Καταχωρήθηκε στα: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
×

Αναρτήστε ένα σχόλιο

*