ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Ο λόγος για τις απολύσεις στο δημόσιο. Η Τρόικα, μαζί με τα λάθη της, κουβαλάει και κάτι σωστό και λογικό. Όταν οι Τροϊκανοί ήρθαν στην Αθήνα, από τα πρώτα πράγματα που είδαν και έφριξαν , ήταν το μέγεθος του δημόσιου τομέα. Στα δέκα εκατομμύρια κατοίκους, βρήκαν σχεδόν ένα εκατομμύριο δημόσιους υπαλλήλους, δηλ. έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων που δεν παράγουν τίποτα και ζουν σε βάρος άλλων, χωρίς να ερωτηθούν ποτέ αυτοί οι δύστυχοι άλλοι, αν τους θέλουν. Η Πορτογαλία, με τον ίδιο πληθυσμό, έχει τους μισούς και η Αυστρία το ένα τρίτο! Σαν να μη φτάνει αυτή η παρά φύση σχέση δημοσίων υπαλλήλων προς τον πληθυσμό, στη χώρα μας παρέχονται οι χειρότερες υπηρεσίες των δημοσίων υπηρεσιών προς τους πολίτες, σε σύγκριση με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο! Δεν είναι μόνο ο αριθμός και οι παρεχόμενες υπηρεσίες απαράδεκτες, είναι και οι αμοιβές, οι συντάξεις, η βεβαιότητα  και οι χώροι απασχόλησης, αποφεύγω τον όρο χώροι εργασίας, προκλητικές, συγκριτικά με εκείνους που μοχθούν για να παράγουν εκείνα που οι δημόσιοι υπάλληλοι εισπράττουν και καταναλώνουν! Όλοι έχουμε στηθεί στα γκισέ των δημόσιων οργανισμών και έχουμε γευτεί την αλαζονεία της αντίπερα όχθης. Στις δημόσιες υπηρεσίας εξετράφησαν η διαφθορά και ο εκβιασμός. Δεν γνωρίζω Έλληνα που να μην έχει εκβιαστεί στη ζωή του από δημόσιο υπάλληλο. Την παραπάνω κατάσταση αντιμετωπίζει η Τρόικα και φρίττει, λέγοντας το απλό και λογικό: Μειώστε τους! Εδώ αρχίζει η υποκρισία και η φασιστική αντίληψη των κυβερνώντων, συνεπικουρούμενων από αρκετές ορντινάτσες δημοσιογράφους. Όχι, λένε οι αρχηγοί κομμάτων, οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοι, δεν θα διώξουμε τα παιδιά μας, έστω κι αν κάποια είναι «επίορκοι», δηλ. κλέφτες! Δεν αποδέχονται οι άνθρωποι να χαλάσουν τη φήμη τους, σαν παραγωγοί αργόμισθων και διεφθαρμένων πελατών των πολιτικών τους γραφείων! Δεν προσχωρεί κανείς, της κυβέρνησης και του δημόσιου τομέα, στη λογική να διερωτηθεί «γιατί ο γραφιάς πρέπει να αμείβεται καλύτερα, να εργάζεται σε καλύτερο περιβάλλον, να έχει περισσότερες άδειες για ψήλου πήδημα, να έχει σιγουριά για το μέλλον του, να κόβει και να ράβει στα μέτρα του τις συμβάσεις με τις οποίες αμείβεται, σε σύγκριση με τον τορναδόρο, τον χτίστη, τη υφάντρια, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο»; Η πραγματικότητα αυτή είναι ακραία μορφή φασισμού και δημιουργεί θυμό στην κοινωνία. Δυστυχώς οι κυβερνώντες και διοικούντες, δηλ. οι πολιτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι, ένα έμαθαν καλά στη ζωή τους, να στριμώχνουν στη γωνιά την υπόλοιπη κοινωνία και να την διατηρούν σε λήθαργο! Οι ξένοι, συνεταίροι και δανειστές, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, προσπαθούν ανεπιτυχώς να μας ξυπνήσουν. Κάποιοι από μας θα θυμούνται το πανό των Ισπανών τότε που οι δικοί μας «διαμαρτύρονταν» στην πλατεία συντάγματος, με σουβλάκια και χορούς, το οποίο πανό έγραφε «σιγά μην ξυπνήστε τους Έλληνες»!

Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να μειωθούν και θα μειωθούν, όχι κατά 2000, αλλά στους μισούς, γιατί τόσοι χρειάζονται και πολλοί είναι. Οι απολυμένοι μπορούν να πουλήσουν ελεύθερα την εργασία, δηλ. τις δεξιότητες τους, στην ελεύθερη αγορά και τότε θα φανούν οι ικανότητές τους. Χέρια χρειάζονται οι τομείς της νοσηλείας, της καθαριότητας, των οικιακών βοηθών, ο αγροτικός, η ναυτιλία, αλλά και επαγγέλματα που απαιτούν αυξημένη γνώση και προηγμένη σκέψη, όπως της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Ας πάνε λοιπόν οι πλεονασματικοί του δημοσίου στις παραπάνω δουλειές και τότε πολλά θα διορθωθούν στη χώρα μας.

Γεωργόπουλος Απόστολος