ΕΛΠΙΔΑ ή ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΟΣ;
Το τελευταίο διάστημα πλανάται στον οικονομικό ορίζοντα υπόνοια αισιοδοξίας, η οποία καλλιεργείται από τις ανακοινώσεις του κ. Στουρνάρα «περί πλεονασμάτων», από τις διαβεβαιώσεις του κ. Πρωθυπουργού ότι «στο βάθος του τούνελ φαίνεται φως», διαβεβαιώσεις σε ύφος που θυμίζει ολίγο Σημίτη και ΓΑΠ, με εκείνα τα «θα πετύχουμε», και από τις φλυαρίες μερικών δημοσιογράφων οικονομολόγων-αναλυτών, οι οποίοι καθ όλα θυμίζουν τους «ειδικούς αναλυτές» της πορείας του Χρηματιστηρίου, με τα περίφημα «σημεία άμυνας». Η αισιοδοξία χρειάζεται και η ελπίδα μας είναι αναγκαία, αλλά για να δικαιολογούνται πρέπει να στηρίζονται σε κάποια στοιχεία λογικής και ρεαλισμού, διαφορετικά συμβάλλουν στη διάπραξη ειδεχθούς εγκλήματος!
Ας ρίξουμε μια ματιά στην πραγματικότητα. Πλεόνασμα σημαίνει τα πραγματικά έσοδα(όχι τα ελπιζόμενα και μηδέποτε πραγματοποιούμενα) από την παραγωγική διαδικασία, να υπερτερούν των ανελαστικών δαπανών του Κράτους. Όταν όμως οι φορολογούμενοι οφείλουν 57 δισεκατομμύρια, τα οποία δεν μπορούν να πληρώσουν, διότι δεν έχουν, ούτε θα έχουν στο ορατό μέλλον, το δε Κράτος έχει κάνει μερική στάση πληρωμών στο εσωτερικό και έχει πάρει αναβολή για πολλές από τις υποχρεώσεις του προς το εξωτερικό, όταν οφείλει να πληρώσει στο εξωτερικό το τετράμηνο Μάη-Αύγουστο 9,998 δις., όταν δανείζεται για να πληρώσει την ατέλειωτη στρατιά των δημοσίων υπαλλήλων, όταν οι αναγκαίες δημόσιες επενδύσεις αναβάλλονται και όταν οι παραγωγικές επιχειρήσεις σφαγιάζονται και οι στρατιές των ανέργων(όλων από τον ιδιωτικό τομέα) αυξάνονται, δεν υπάρχουν πλεονάσματα και τα περί του αντιθέτου αποτελούν ασύστολα ψεύδη. Τα περί «φωτός στην άκρη του τούνελ» είναι θέμα οφθαλμαπάτης. Το φως ανάπτυξης που νομίζει ότι βλέπει ο κ. Πρωθυπουργός, δεν θα έρθει, διότι η πολιτική της κυβέρνησής του, δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Για να δικαιολογείται αισιοδοξία και ελπίδα, πρέπει, κατά την ωραία εκείνη έκφραση του κ. ΓΑΠ, να βάλουμε πλάτη όλοι και όχι μόνο οι αδύναμοι! Άκουγα πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή τις απόψεις εκπροσώπων κομμάτων, ενός βαρύγδουπου εργατολόγου καθηγητή πανεπιστημίου, ενός ακατάλληλου συντονιστή και ενός από τον ιδιωτικό τομέα. Οι λοιποί φλυαρούσαν και θύμιζαν πινακοθήκη ηλιθίων, ενώ ο προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα έλεγε επιγραμματικά: «Δεν υπάρχει παραγωγή, δεν υπάρχουν λεφτά για να πληρωθούν εργαζόμενοι και φόροι, έτσι οι επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία φουντώνει και το κράτος στερείται εσόδων». Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση έξω από τα γραφεία σας κκ. Σαμαρά και Στουρνάρα, Βενιζέλε και Κουβέλη! Αλήθεια κκ. Πολιτικοί, λέτε ότι γλυτώσαμε την χρεοκοπία και ταυτόχρονα, ότι αν δεν πάρουμε κάθε φορά τη Δόση, πτωχεύουμε! Είναι δυσνόητα τα λεγόμενά σας, γι αυτό ο κόσμος μπερδεύεται. Η παραγωγή δεν μας φτάνει και συνεχώς μειώνεται, επομένως από εκεί δεν μπορούμε να ελπίζουμε. Οι «Δόσεις» είναι πεπερασμένες και το χειρότερο, αυξάνουν το χρέος, διότι αποτελούν δανεισμό. Οι αποκρατικοποιήσεις, δηλ. το ξεπούλημα, απέδωσαν μέχρι σήμερα σχεδόν τίποτα. Εμείς, ο λαός, δεν σας καταλαβαίνουμε και αρκετοί από μας, σχηματίζουμε την εντύπωση, ότι δεν διδαχτήκατε από τα λάθη σας, δεν αλλάξατε νοοτροπία και δεν λέτε τα πρέποντα. Θα πείτε, δεν πειράζει αφού ο λαός κοιμάται! Αυτό είναι αλήθεια, γι αυτό ας μην κάνουμε θόρυβο και τον ξυπνήσουμε, γιατί ποιος ξέρει τι θα γίνει.
Γεωργόπουλος Απόστολος
