Η «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

| 29 Ιανουαρίου 2017 | 0 Comments
Print Friendly, PDF & Email

Ας βάλουμε σαν ορόσημο το 1982, γιατί από τότε άρχισε η οικονομική κρίση, η οποία στην αρχή φορούσε τον μανδύα της ευημερίας και έταζε ευτυχισμένες μέρες.

Πριν από το 1982 οι Έλληνες περνούσαμε με λιγότερα υλικά αγαθά, με μικρότερα και φθηνότερα αυτοκίνητα, με μικρότερα σπίτια, με λιγότερα εξοχικά, με λιγότερο δανεισμό και με περισσότερη χαρά. Τα παπούτσια και τα ρούχα τα αγοράζαμε από τα ελληνικά εργοστάσια, κάναμε λιγότερες εισαγωγές αγαθών και οι ανάγκες καλύπτονταν από τις ντόπιες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, στις οποίες εργάζονταν οι μετέπειτα άνεργοι. Διακοπές πηγαίναμε στην Ελλάδα και μάλιστα σε μέρη τα οποία οι ξένοι εξακολουθούν να προτιμάνε και να θαυμάζουν. Οι δημόσιες υπηρεσίες είχαν λιγότερους ανέργους και τα Σαββατοκύριακα της… ξεκούρασης είχαν πάνω-κάτω 48 ώρες για τους δημόσιους υπαλλήλους.

Από το 1982 αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε τις πιστωτικές κάρτες και τον ξέφρενο δανεισμό για ψήλου πήδημα. Δανειζόμαστε για να αποκτήσουμε μεγαλύτερα σπίτια και εξοχικά, ακριβότερα αυτοκίνητα, εισαγόμενα ρούχα και παπούτσια, εξαγόμενες διακοπές, ψώνια στα εμπορικά κέντρα της Ευρώπης και «αναγκαία» ακριβά δώρα για τους ανθρώπους που αγαπάμε και για τους άλλους που θέλαμε να εντυπωσιάσουμε. Ανακαλύψαμε ότι το χρήμα και μόνο, είναι το «…πα στω……» του Αρχιμήδη και ότι έχουμε υποχρέωση να το αποκτήσουμε με κάθε μέσο εκτός της εργασίας, αφού το νέο δόγμα είναι ότι «ο εργαζόμενος δεν μπορεί να αποκτήσει χρήμα, διότι δεν του περισσεύει χρόνος να το επιδιώξει!». Το 2009 ανακαλύψαμε, τελείως συμπτωματικά, ότι είμαστε σε οικονομική κρίση, αφού οι δανειστές της καλοπέρασή μας, σταμάτησαν να μας δανείζουν. Αφού μας σταμάτησε η ευημερία των δανεικών, επινοήσαμε την ευημερία της αρπαχτής, δηλ. οι ισχυροί άρπαζαν από τους αδύναμους και στο τέλος έμεινε ο ισχυρότερος που είναι το Κράτος να αρπάζει από όλους τους άλλους. Στο σημείο αυτό μερικοί ανακαλύψαμε την έννοια της οικονομικής κρίσης, ενώ άλλοι, και δεν είναι λίγοι, ακόμα δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους! Γενικώς πιστεύεται, ότι η οικονομική κρίση είναι υπόθεση του διπλανού, όχι του εαυτού μας, ότι για το χάλι μας φταίνε άλλοι, π.χ. οι Ευρωπαίοι, οι δανειστές, οι κυβερνώντες, οι διοικούντες, οι εργοδότες, οι απέναντί μας, ποτέ εμείς! Κατά την γνώμη μας τρόποι για να βγούμε από την κρίση και να συνεχίσουμε σαν τεμπέληδες εύφορης κοιλάδας, είναι να μας χαρίσουν οι δανειστές τα οφειλόμενα και να μας δανείσουν κι άλλα, ενώ αποκλείουμε το να στρωθούμε στη δουλειά, αφού μας έχει γίνει πεποίθηση, ότι η δουλειά είναι για τους λαθρομετανάστες.  Οι κυβερνώντες έχουν αντιληφθεί την έξοδο από την κρίση μέσω αρπαγής των πάντων από τους πάντες και με τον τρόπο αυτό πιέζουν τους φορολογούμενους να μετακομίζουν στην παραοικονομία, η οποία πάει καλά! Οι άνεργοι αντιλαμβάνονται σαν αιτία την κακή διάθεση και την διαστροφή των εργοδοτών που τους απέλυσαν, ενώ έχουν βάλει κόκκινες γραμμές στις απαιτήσεις των.

Έτσι κάπως έχουμε αντιληφθεί την οικονομική κρίση στη χώρα μας, αφού η Αργεντινή είναι πολύ μακριά για να δούμε τις συνέπιες της πτώχευσης!

Απόστολος Γεωργόπουλος

 

Καταχωρήθηκε στα: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
×

Αναρτήστε ένα σχόλιο

*