ΚΑΝΑΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑ!
Είναι λογικό να έχουμε καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, για πολλούς λόγους. Είμαστε κοντά, έχουμε ιστορική παρουσία στις περιοχές τους, δεν τους εκμεταλλευτήκαμε ποτέ σαν αποικιοκράτες, μας συγκινεί λόγω ιδιοσυγκρασίας-παράδοσης-συνύπαρξης, η αραβική ψυχή. Πρέπει να προστεθεί στα παραπάνω και η αυτόβουλη μετανάστευση ελλήνων στις αραβικές χώρες, όπου η συμβίωση υπήρξε πάντα αρμονική και ευνοϊκή και για τις δύο πλευρές. Σε δύσκολες στιγμές, ο αραβικός κόσμος στο σύνολό του, δεν μας συμπεριφέρθηκε εχθρικά, ούτε καν συμφεροντολογικά, μας συμπαραστάθηκε!
Ήρθε η περίοδος της «ελληνικής οικονομικής ευημερίας», εκείνης με τα δανεικά! Τότε ξύπνησαν μέσα μας οι διαθέσεις της φυγοπονίας και του «αφέντη», κατάσταση που είχαμε ζήσει από την ανάποδη, για τετρακόσα χρόνια. Ανοίξαμε τις πόρτες «ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ» στην είσοδο των οικονομικών μεταναστών, οι οποίοι ξεπέρασαν το εκατομμύριο. Δεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα ακόμα και τους Αλβανούς φυγάδες των φυλακών. Η ανεξέλεγκτη εκείνη επιδρομή αλλοδαπών, δεν δημιούργησε σοβαρές κοινωνικές αναταραχές, παρά το ότι σε πάμπολλες περιπτώσεις τους εκμεταλλευτήκαμε άγρια. Αν κάποιες περιοχές υπέφεραν από την παρουσία αλλοδαπών, αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται και στην απουσία του ελληνικού κράτους εκεί. Για εκείνους τους αλλοδαπούς δεν διαμαρτυρηθήκαμε έντονα, διότι τους εκμεταλλευτήκαμε όσο μπορούσαμε, τους δεχτήκαμε γύρο μας και δεν «κινδυνεύσαμε» από την παρουσία των «αλλοδαπόπουλων» στα σχολεία μας!
Τώρα ήρθε η ώρα να μπουν στη χώρα μας, λιγότερο παράνομα από το παρελθόν, καμιά εξηνταριά χιλιάδες Άραβες, κυνηγημένοι και δυστυχείς, από πολέμους, τους οποίους κάποιοι «συνάδελφοί» μας Δυτικοί δημιούργησαν. Τους Αφγανούς, τους Πακιστανούς, τους Σύριους, τους Λίβυους, τους έδιωξαν από τις χώρες τους, οι πόλεμοι, τους οποίους οι Αμερικανοί συνεπικουρούμενοι κι από κάποιους ευρωπαίους, προκάλεσαν για καθαρά οικονομικά συμφέροντα. Η Κυβέρνησή μας, αντιμετώπισε αυτούς τους προσφυγο-μετανάστες, με λάθος τρόπο. Άφησε να καλλιεργηθεί η εντύπωση, ότι πρόκειται περί «επιδρομέων» που θα μας ταλαιπωρήσουν, στην δε Ε.Ε. παρουσίασε το πρόβλημα με την ίδια αδεξιότητα που παρουσιάζει και τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα. Δυστυχώς μπολιάστηκε η κοινωνία με μίσος κατά των Αράβων που έφθασαν στην χώρα μας κυνηγημένοι και δυστυχείς. Δεν λαμβάνεται υπ όψιν, ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εγκληματίες ούτε τυχοδιώκτες, αλλά αξιοπρεπείς που έζησαν την φρίκη ενός πολέμου, που δεν προκάλεσαν. Αρκετοί συμπατριώτες μας βρέθηκαν σε παρόμοια θέση πολύ πρόσφατα και οι χώρες που ζήτησαν καταφύγιο δεν τους έκλεισαν σε χωματερές! Είναι στίγμα, όχι για τον αμφίβολο πολιτισμό μας, αλλά για την κοινωνία μας, να συμπεριφερόμαστε τόσο ελεεινά σε κατατρεγμένους ανθρώπους.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αλλάξτε πολιτική έναντι των προσφύγων και φωνάξτε την «φίλη» σας την Μέρκελ να επισπευτείτε μαζί τις χωματερές όπου είναι στοιβαγμένες οι ψυχές των προσφύγων. Ίσως η κυρία Μέρκελ, θυμηθεί κάτι από τα παιδικά της χρόνια και αλλάξει πολιτική.
Η παρουσία των προσφύγων Αράβων, πρέπει να είναι ευνοϊκή για την Ελλάδα, κι εμείς τα καταφέραμε με την αδεξιότητά μας, να την στρέψουμε εναντίον μας. Κρίμα!
Απόστολος Γεωργόπουλος