ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΙΔΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ
Όσο στο Κοινοβούλιο υπήρχαν προσωπικότητες σαν του Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, διατηρείτο μια στοιχειώδεις ευπρέπεια, όταν ρόλους αρχηγών άρχισαν να παίζουν οι «ολίγιστοι και ανεπαρκείς», ο χώρος θυμίζει «κυνοβούλιο», όπου οι έριδες και οι διαφωνίες σε επίπεδο σκυλοκαβγά έγιναν αυτοσκοπός. ‘Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση διαφωνούσε «κάθετα» σε ό,τι έλεγε η τότε κυβέρνηση, τώρα τον ρόλο των διαφωνούντων παίζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το να διαφωνεί κάποιος είναι μέχρις ενός σημείου αποδεκτό, όταν όμως η διαφωνία αποτελεί αυτοσκοπό και μέσο πολιτικής ανέλιξης, αποτελεί πράξη χυδαία και επικίνδυνη. Είναι απορίας άξιο για την ΝΔ, όπου υπάρχουν και κάποιοι λογικοί ανάμεσα στα στελέχη της, να παρασύρεται σε διαφωνίες και γκρίνιες, σε ότι κι αν πει ή κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα κατά τρόπο και σε ύφος εμετικό! Περιμένουν στη γωνία οι Γεωργιάδιδες, οι Καραγκούνιδες, ακόμα και ο αρχηγός Σαμαράς, για να υβρίσουν ότι κι αν πουν στελέχη της κυβέρνησης. Είναι κι αυτό μια ακόμα απόδειξη έλλειψης χρήσιμων και σοβαρών προτάσεων και πολιτικού λόγου. Όσο για την συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ, εκεί η γκρίνια και η διαφωνία αποτελούν γενεσιουργό στοιχείο περιβεβλημένο με την φαιδρή απεραντολογία του αρχηγού και με την πίκρα του πολιτικού περιθωρίου, όπου έχει ξεπέσει.
Η διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι η καλύτερη για τη χώρα, αλλά και κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι η κατάσταση που ανέλαβε να διαχειριστεί η σημερινή κυβέρνηση, μπορούσε να ήταν χειρότερη. Η ανεπάρκεια της ΝΔ και του κατάλοιπου του ΠΑΣΟΚ, δηλ. των Σαμαρά και Βενιζέλου, οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδο και τους Έλληνες στην απόγνωση και την καταστροφή. Το ότι οι δύο συγκυβερνήσαντες τα τελευταία κρίσιμα χρόνια μιλάνε για ανάκαμψη και «πρωτογενή πλεονάσματα», οφείλεται στην ανικανότητα της ακοής πολλών των Ελλήνων, να ξεχωρίσει την Βροντή από το θρόισμα των φύλλων.
Ο πολιτικός κόσμος που παρέσυρε τους επιρρεπείς Έλληνες στην καταστροφή, έχει υποχρέωση να συνέλθει, έστω στο και πέντε, μήπως και μαζευτεί κάτι από τα ερείπια και μήπως η Ελλάδα δεν μικρύνει στο μέγεθος το δικό του!
Οι πολιτικοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι όπως υπάρχουν εγκληματίες πολέμου, υπάρχουν και εγκληματίες ειρήνης, η δε τιμωρία είναι το ίδιο σκληρή και για τους δύο, κι ας αφήσουν την πλάνη που τους συμφέρει περί εδραίωσης της δημοκρατίας και μη δυνατότητας εκτροπής, γιατί μετά από μια εθνική καταστροφή όλα μπορούν να είναι ανοιχτά, ακόμα και το Γουδί! Απευχόμαστε να συμβεί ένας τέτοιος εφιάλτης!
Γεωργόπουλος Απόστολος
