ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ
Το θάρρος των αντιδικούντων αυξάνεται, όσο αυξάνεται ο φόβος των απέναντι, κι όταν ο φόβος γίνει πανικός, το θάρρος γίνεται θράσος. Αυτό έχει συμβεί και στις σχέσεις μας με τους Τούρκους. Κάποτε η αναλογία ισχύος των πολεμικών μηχανών μας ήταν 7 προς 10 και οι Τούρκοι παρίσταναν τα φρόνημα παιδιά, μη μπορώντας να πράξουν διαφορετικά. Σιγά- σιγά η δική μας πολεμική μηχανή αδυνάτισε και το θράσος των Τούρκων περίσσεψε! Δυστυχώς εμείς ποτέ δεν καταλάβαμε το αυτονόητο, ότι είμαστε κυκλωμένοι από λαούς που διεκδικούν σε βάρος μας, με τους Τούρκους στη θέση του επικινδυνότερου, και ότι η μόνη μας σωτηρία είναι η δυνατότητα ενός σοβαρού χτυπήματος σε όποιον επιβουλευτεί την ακεραιότητά μας. Αντί αυτού, δηλ. της ύπαρξης μιας ισχυρής πολεμικής μηχανής, πιστεύουμε σε συμμαχίες αμφιβόλου αποτελέσματος για την ασφάλειά μας. Χάθηκε η μισή Κύπρος από την ανοησία μας να την αποδυναμώσουμε στρατιωτικά. Είναι υπό ομηρία το μισό Αιγαίο, γιατί δεν τόλμησε η κυβέρνηση να αντιδράσει εκείνο το βράδυ του 1996 στα Ίμια, όταν οι Τούρκοι έριξαν το ελικόπτερο και σκότωσαν τους τρείς. Διεκδικούν οι Αλβανοί, γιατί όταν ταΐζαμε ένα εκατομμύριο από δαύτους, δεν ζητήσαμε την οριστική λύση των εκκρεμοτήτων. Θα δεχτούμε ανεπιθύμητη λύση με τα Σκόπια, γιατί δεν καταλάβαμε το πρόβλημα τότε που έπρεπε με τον Σαμαρά υπεύθυνο, αλλά ούτε και τώρα έχουμε καταλάβει ότι θα προσχωρήσουμε στην λύση που εκείνοι επιθυμούν. Δυστυχώς αντί για πολιτικούς εκλέγουμε καρεκλολάτρες!
Στήσαμε μια πολεμική βιομηχανία, που θα μπορούσε να μας διατηρεί ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και καταφέραμε να την διαλύσουμε με τους συνδικαλιστές και τα κομματόσκυλα. Είμαστε επιπόλαιοι και τσαρλατάνοι, κι αν δεν το παραδεχτούμε, δεν θα γίνουμε ποτέ ικανοί και αποτελεσματικοί, πάντα θα υπάρχουμε τυχαία!
Γεωργόπουλος Απόστολος