ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΜΕ
Τα άτομα, οι κοινωνίες και οι λαοί, φεύγουν μπροστά όταν αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους δίδονται στη διαδρομή τους. Η Ελλάδα με τους ελλαδίτες Έλληνες είχε, στους δύο σχεδόν αιώνες της νεώτερης ιστορίας της, αρκετές ευκαιρίες να γίνει ένας τόπος ευχάριστος για τους κατοίκους της. Η φύση της έχει δώσει απλόχερα αγαθά, ο έξω κόσμος την περιέβαλε με εκτίμηση και την αντιμετώπισε με συμπάθεια, ενώ οι Έλληνες έχουν ικανότητες για επιτυχίες, τις οποίες εκδηλώνουν και εκμεταλλεύονται, όταν βρίσκονται εκτός των ελλαδικών συνόρων. Η ευπιστία και η αμνησία, είναι δύο από τα κακά που κυριαρχούν στο λαό μας. Σε περιόδους ηρεμίας και ευμάρειας, οι συνδικαλιστές αυτοπροσδιορίστηκαν υποστηριχτές των εργαζόμενων και στο όνομα κάποιων ανοησιών, κατέστρεψαν την παραγωγική διαδικασία κλείνοντας της παραγωγικές επιχειρήσεις, βλέπε Pirelli, Goodyear, NISSAN, Alfa Romeo, Βιομηχανία Ενδυμάτων Πατρών, Ναυπηγεία Ελλάδας, ΕΛΛΗΝΙΘΚΗ ΧΑΛΙΒΟΥΡΓΙΑ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ-ΠΑΤΡΑΙΚΗ και πλήθος άλλων. Το κλείσιμο των εργοστασίων πριόνιζε το κλαρί που πάνω κάθονταν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι χαίρονταν την αυτοκαταστροφή τους, πιστεύοντας ότι εκείνο γινόταν για το καλό τους! Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως η σημερινή, το έργο της καταστροφής το έχουν αναλάβει ανεπαρκείς πολιτικοί, επιστρατεύοντας και ολίγους τεχνοκράτες σε ρόλο λογιστή-καταστιχογράφου, όπως έλεγε κάποτε ο καθηγητής Μάριος Τσιμάρας. Η κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική της καταστροφής και, πονηρεμένη από το πάθημα της Σάρας, δεν κοιτάζει πίσω να δει τα ερείπια που αφήνει. Οι σημερινοί Έλληνες μοιάζουμε να ερωτοτροπούμε με τον Ισλαμισμό, αποδεχόμενοι να πεθάνουμε σήμερα, πιστεύοντας στα πιλάφια του αύριο! Λόγο της αμνησίας που μας κατέχει, δεν θυμόμαστε ότι οι σημερινοί σωτήρες είναι οι χθεσινοί καταστροφείς μας, δεν θυμόμαστε ποιοι άδειασαν τα ασφαλιστικά Ταμεία, ποιοι κατέστρεψαν ανθρώπους με την φούσκα του χρηματιστηρίου, ποιοι δανείζονταν αλόγιστα και σπαταλούσαν ασύστολα, ποιοι έκλεβαν και κατέκλεβαν το ελληνικό δημόσιο, ποιοι τα είχαν κάνει μούσκεμα στην εξωτερική πολιτική, ποιοι παρεδόθησαν άνευ όρων στους δανειστές, ποιοι δέχτηκαν την υπαγωγή των χρεών μας στο Βρετανικό Δίκαιο! Δυστυχώς ούτε θυμόμαστε, ούτε καταλαβαίνουμε, απλά κοιτάζουμε, γι’ αυτό ζούμε όπως μας ταιριάζει.
Γεωργόπουλος Απόστολος