ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Με άνεση μπορούμε να ομαδοποιήσουμε τις Κυβερνήσεις από το 1982 μέχρι σήμερα, σ’ εκείνες μέχρι το 2008 που προσέφεραν στους Έλληνες καλή ζωή με δανεικά και στους επιτήδειους πλουτισμό με αρπαγή, σ’ εκείνες μέχρι το 2015 που παρέπαιαν και κοιτούσαν την κρίση με κλειστά τα μάτια κι ανοιχτό το στόμα και στους σημερινούς με την παντελή άγνοια των πραγμάτων και τις αριστερίστικες αντιλήψεις. Καμία κυβέρνηση από το 1982 μέχρι σήμερα, δεν σκέφτηκε, ότι ένα άτομο, μια οικογένεια, μια επιχείρηση, ένα κράτος, για να ζήσουν πρέπει να παράγουν. Φαγώθηκαν από τους διαπλεκόμενους και τους επιτήδειους πάνω από 160 δις. ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα σαν βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα 350 δις. που δανειστήκαμε, χωρίς η χώρα να μπορεί να σταθεί στα δικά της πόδια. Κανένας δεν ασχολήθηκε με το που πήγαν αυτά τα τεράστια χρηματικά ποσά, κι εδώ οι ευρωπαίοι έχουν τεράστια ευθύνη. Τα χρόνια μέχρι το 2015 πέρασαν και μας άφησαν κάκιστες συνήθειες και ασήκωτα χρέη. Οι σημερινοί κυβερνώντες, κάποιοι φυγάδες του ΠΑΣΟΚ, άλλοι αναρχικοί ειδικευμένοι στις καταλήψεις, όλοι άνετοι στα ψέματα, επιχειρούν να κυβερνήσουν με αδέξιους χειρισμούς και αριστερίστικες τακτικές. Αντί να ασχολούνται με την ανάπτυξη, δηλ. την περιστολή της κρατικής σπατάλης και την αύξηση της παραγωγής, περνάνε τις ώρες τους προσπαθώντας να πείσουν τους δανειστές να μας δώσουν κι άλλα! Με λύσσα επιδιώκουν να βγουν στις αγορές για να δανειστούν κι άλλα! Όλα αυτά είναι κακά για την πορεία της χώρας, όμως ακολουθεί η κυβέρνηση αυτήν την τακτική, διότι υπάρχουν και χειρότερα, η προσπάθεια να εξαφανιστεί η μεσαία τάξη! Γιατί θέλουν διακαώς να απαλλαγούν από την μεσαία τάξη; Διότι, η φιλοσοφία και η σταθερή επιδίωξη των αριστεριστών, είναι να υπάρχουν δύο τάξεις, η άρχουσα όσο το δυνατό ολιγομελέστερη και η πολυπληθής και αδύναμη εργατική. Η πρώτη βολεύεται κάνοντάς της τα χατίρια που την εξυπηρετούν, η δεύτερη ελέγχεται απολύτως και βολεύεται με ξεροκόμματα. Έτσι ακριβώς έκαναν όλες οι κυβερνήσεις των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού, μέχρι που η αδύναμη εργατική τάξη, τις πέταξε από το παράθυρο. Ας θυμηθεί ο καθένας μας όποιο θέλει από τα μέχρι πρότινος κομουνιστικά κράτη με τις δύο κοινωνικές τάξεις! Αυτή είναι η πολιτική «μη ανάπτυξης» της σημερινής κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία και να κερδίσει χρόνο για να επιτύχει την τακτοποίηση της κοινωνίας, έτσι ώστε να ελέγχεται. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας θα μακροημερεύσουν στην εξουσία χωρίς δυσκολία. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε, ότι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης παρέχουν την αμέριστη υποστήριξή τους στην κυβερνητική προσπάθεια, διαφορετικά θα αποχωρούσαν από το κοινοβούλιο και θα άφηναν μόνους τους 153 να συνεδριάζουν και να αποφασίζουν.
Απόστολος Γεωργόπουλος
