«ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΙΔΕΩΝ» του κ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

Ο κ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΓΡΑΦΕΙ «ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΙΔΕΩΝ»

ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Διαβάζω εξαγγελίες του αναπληρωτή υπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης Δημήτρη Στρατούλη για «μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση» και άθελά μου θυμάμαι τις εκθέσεις ιδεών που γράφαμε κάποτε στα Γυμνάσια , όπου μετρούσαν η φαντασία και τα καλολογικά στοιχεία.

Ο κ. Στρατούλης παραθέτει τις προτάσεις του για την αλλαγή του νομικού πλαισίου, όπου αναφέρει ομολογουμένως ωραίες απόψεις, όπως επαναφορά της εγγύησης των παροχών, δημιουργία τριών ενοποιημένων ασφαλιστικών Ταμείων, επανασχεδιασμό των συνταξιοδοτικών παροχών (φαντάζομαι προς το καλύτερο), τριμερή χρηματοδότηση των Ταμείων, ώστε να αποκτήσουν βιωσιμότητα, αλλά και τη σταδιακή αποκατάσταση των «κουρεμένων» αποθεματικών, κλπ. Όλα αυτά «καλά και ωραία», αλλά ο Υπουργός δεν σταματά εκεί, πηγαίνει και στο «δια ταύτα» που είναι το «που θα βρεθούν τα λεφτά» και αναφέρεται σε κάποιες πηγές εσόδων όπως:

1. Ρύθμιση οφειλών προς τα ταμεία «μπορεί» να φέρει 1,46 δις. (εδώ είναι αξιοπρόσεκτη η αριθμητική ακρίβεια). Δεν γνωρίζω αν το ποσό αυτό είναι ρεαλιστικό, πιστεύω όμως ότι θα είναι κατά πολύ μικρότερο από εκείνο που προέκυψε από την τελευταία ρύθμιση των 100 δόσεων, αφού όσοι μπορούσαν να πληρώσουν τις δόσεις μπήκαν σ’ εκείνη την ρύθμιση που ομοιάζει με την εξαγγελλόμενη.
2. Μείωση της ανεργίας. Μα κύριε Στρατούλη η ανεργία δεν προέκυψε από μεταφυσικές αιτίες, αλλά από το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων. Σκέφτεστε να επαναλειτουργήσετε αυτές τις επιχειρήσεις για να προσλάβουν ανέργους;
3. Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Πολλοί έχουμε καταλάβει ότι ο κατώτατος μισθός μειώθηκε για να αναχαιτιστεί το κύμα απολύσεων και δεν βλέπουμε αλλαγή των συνθηκών, ώστε να μπορούν οι επιχειρήσεις να πληρώνουν περισσότερα.
4. Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αποτελεσματικότεροι έλεγχοι, περιορισμός των ελαστικών ωραρίων, σύλληψη της ανασφάλιστης εργασίας και άλλα. Ο κ. Στρατούλης δεν υπολογίζει, ότι ο «σταυρός του μαρτυρίου» του ασφαλιστικού δεν βρίσκεται σ’ αυτά που ευαγγελίζεται, αλλά στα αδιέξοδα στα οποία βρίσκονται οι επιχειρήσεις, στη συρρίκνωση της παραγωγής και της ζήτησης και στην ανατροπή της σχέσης εργαζομένων-συνταξιούχων. Αν δεν δημιουργηθεί κατάλληλο κλήμα και συνθήκες για να ξανανοίξουν οι φάμπρικες, οι άνεργοι θα αυξηθούν και το ασφαλιστικό θα βουλιάξει! Τα υπόλοιπα αποτελούν μεγάλες προσδοκίες ή λαϊκισμό, για να πάρει ο συντάκτης καλό βαθμό!

Γεωργόπουλος Απόστολος