ΚΟΙΝΗ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ
Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικά πράγματα, την λογική που ακολουθεί ο κόσμος και η κοινωνία, δηλ. τη λογική που εξυπηρετεί το κοινό συμφέρον, και τη λογική που ακολουθεί η Κυβέρνηση, η οποία επηρεάζεται από τις ξεπερασμένες αριστερίστικες αντιλήψεις των στελεχών της και που δεν οδηγεί πουθενά αλλού εκτός από την μακροημέρευση των ΣυριζΑνέλ στην κυβέρνηση. Ας δούμε πως αντιμετωπίζονται δύο τομείς, που είναι σε αποδιοργάνωση, ο ένας είναι εκείνος των «σκουπιδιών» και ο άλλος της «ανάπτυξης». Ας ξεκινήσουμε από τα σκουπίδια, μια και η δυσοσμία τους τις τελευταίες μέρες μας έπνιξε. Σκουπίδια δεν παράγουμε μόνο στην Ελλάδα, παράγουν και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες, όχι μόνο δεν ενοχλούνται, αλλά τα εκμεταλλεύονται κερδοφόρα . Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν παρουσιάζεται το ελληνικό χάλι και αποτελεί έκπληξη πως ο πολυταξιδεμένος μας Πρωθυπουργός, δεν ρωτάει τους εκεί γνωστούς του, πως έχουν λύσει το πρόβλημα. Το ερώτημα είναι ρητορικό, διότι ο κ. Τσίπρας και οι Υπουργοί του, ξέρουν πολύ καλά, ότι το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που, κατά την λογική τους, η διαχείριση των σκουπιδιών πρέπει να γίνεται από διορισμένους που τους ελέγχουν και που αποτελούν δεξαμενή ψήφων! Ακούστηκε τις μέρες της κρίσης και της δυσοσμίας ο κ. Σκουρλέτης να λέει σε κανάλι, ότι κάνει η Κυβέρνηση τεράστιες προσπάθειες, ώστε η αποκομιδή των σκουπιδιών να διατηρήσει τον «δημόσιο χαρακτήρα» της και να μην την αναλάβουν ιδιώτες! Μάλλον πιάσαμε «πάτο» στο βαρέλι του παραλογισμού! Κάποιοι Δήμοι ήταν πεντακάθαροι τις μέρες της φρίκης, ένας από τους οποίους του Π. Φαλήρου. Δεν κάνει ένα τηλεφώνημα ο Υπουργός στον Διονύση τον Χατζηδάκη, να μάθει το μυστικό; Το θέμα «σκουπίδια» υπακούει και σε μια άλλη παρεμφερή με την κυβερνητική λογική, εκείνη των οδοκαθαριστών, οι οποίοι απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την ανάθεση του έργου σε ιδιώτες, οι οποίοι ιδιώτες πάλι οδοκαθαριστές θα χρησιμοποιήσουν, δηλ. τους ίδιους, τους οποίους μάλιστα θα πλήρωναν στην ώρα τους. Δεν το θέλουν με τίποτα, γιατί τα παλικάρια ξέρουν, ότι είναι άλλο να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και άλλο στον δημόσιο ή τον δημοτικό! Τα παραπάνω αποδέχεται η κυβερνοσυνδικαλιστική λογική. Η κοινή λογική λέει, ότι αφού πληρώνουμε για την αποκομιδή των σκουπιδιών, μάλιστα εκβιαστικά αφού, αν δεν πληρώσουμε μας κόβουν το ρεύμα, το περιβάλλον μας πρέπει να είναι καθαρό, κι αν οι οδοκαθαριστές δεν τα καταφέρνουν, να αναθέσουμε σε άλλους.
Ας πάμε και στην δύστυχη την ανάπτυξη. Ανάπτυξη σημαίνει, ότι η Κυβέρνηση πρέπει να τα έχει καλά με το «επιχειρείν», πράγμα ασυμβίβαστο με τις αριστερίστικες αντιλήψεις της και την αρπακτική της διάθεση. Για να έχουμε ανάπτυξη με την κυβερνητική λογική, πρέπει να φορολογούμαστε εξοντωτικά, να μας ζητάνε απειλητικά να πληρώσουμε και όταν δεν έχουμε χωρίς δική μας ευθύνη, να ζούμε σε πλήρη αβεβαιότητα, να μην υπάρχει καμία προοπτική για τους επιχειρηματίες και να κλείνουν οι επιχειρήσεις κατά δεκάδες χιλιάδες! Αν ο κ. Πρωθυπουργός, προσελάμβανε σαν σύμβουλο έναν αγρότη, θα μάθαινε, ότι όσοι τρώνε τις πατάτες που πρέπει να φυτέψουν, δεν θα έχουν ποτέ παραγωγή. Αυτό γίνεται δυστυχώς από την Κυβέρνηση, αρπάζει το σπόρο, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, όπως ακριβώς κάνουν οι άφρονες και οι ληστές! Αυτή είναι η κυβερνητική λογική για την ανάπτυξη. Η κοινή λογική λέει, ότι στους δύσκολους καιρούς, εκείνοι που μπορούν να φέρουν την ανάπτυξη, δηλ. οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι, πρέπει να βοηθηθούν για να επιτύχουν.
Με τα μυαλά που κουβαλάμε, άδικα περιμένουμε την ανάπτυξη από ανθρώπους που ούτε την γνωρίζουν, ούτε την θέλουν.
Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά της μιας και της άλλης λογικής.
Απόστολος Γεωργόπουλος