ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΞΙΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ;
Πριν λίγες μέρες πέρασε ο φίλος κ. Τσαβούσογλου, σε ανταπόδοση της επίσκεψης του κ. Δένδια. Ο κ. Δένδιας εκεί, σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο κ. Τσαβούσογλου και για πρώτη φορά Έλληνας πολιτικός, με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, χωρίς δισταγμούς και ραγιάδικα σύνδρομα, απάντησε όπως έπρεπε και είπε τα πράγματα με το όνομα τους, αιφνιδιάζοντας τους Τούρκους που δεν έχουν συνηθίσει σε κάτι τέτοια. Μετά την επίσημη συνάντηση ο κ. Δένδιας συναντήθηκε και με το ελληνικό στοιχείο, όπως η καλή συμπεριφορά καθορίζει και το Διεθνές Δίκαιο δικαιολογεί.
Όταν ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον κ. Ερτογάν στην Αθήνα, ο επισκέπτης υπήρξε θρασύς και ο οικοδεσπότης αμήχανος. Σαν να μην έφταναν οι Ερτογάνιες αμφισβητήσεις της συνθήκης της Λωζάνης, στον δρόμο της επιστροφής πέρασε και τα είπε με τους μουσουλμάνους της Θράκης, τους οποίους πλέον αποκαλεί Τούρκους. Το ότι παρίστατο και ο τότε υφυπουργός μας των εξωτερικών, το αυτί του Ερτογάν δεν ίδρωσε, όπως δεν ίδρωσε και του Τούρκου υφυπουργού που πήγε πριν λίγες μέρες στη Θράκη. Τώρα ο κ. Τσαβούσογλου πέρασε πρώτα από τους πατριώτες στην Ξάνθη και στην συνέχεια ήρθε και στην Αθήνα. Ο κ. Δένδιας φαντάζομαι να τον ρώτησε πως είδε εκείνους που αποκαλεί Τούρκους και με την ευκαιρία να του θύμισε και μερικά αριθμητικά στοιχεία, δηλ. ότι πριν από το 1955 ζούσαν αρκετοί Έλληνες στην Πόλη-Τένεδο-Ίμβρο και άλλοι τόσοι μουσουλμάνοι(Τούρκοι, Πομάκοι, Ρομά) στην Θράκη, σύμφωνα με τη συμφωνία της Λωζάνης, ενώ σήμερα οι Έλληνες εκεί αποδεκατίστηκαν (από την καλοπέραση) και έμειναν χίλιοι με δυο χιλιάδες, ενώ οι Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τις 100.000(επειδή κακοπερνάνε!). Αν πάντως οι Τούρκοι ανησυχούν για τους εδώ Μουσουλμάνους, τους οποίους αποκαλούν Τούρκους-αδελφούς, ας τους πάρουν να ησυχάσουμε. Μήπως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις κάνει πολύ κακό, το ότι εμείς διακηρύττουμε σε όλους τους τόνους, ότι δεν διεκδικούμε τίποτε; Μήπως είναι καλύτερα ν αρχίσουμε να διεκδικούμε (και να το φωνάζουμε), ώστε να μπορεί να γίνει και συμψηφισμός διεκδικήσεων; Ας το σκεφτούμε καλύτερα και χωρίς να μας απασχολούν αποκλειστικά οι ονειρώξεις του κ. Ερτογάν και οι αϊδίες ότι είπε τον Μητσοτάκη «κύριο», λες και πρέπει να τον φωνάζει «ρε».
Απόστολος Γεωργόπουλος
