‘Αλός Ωδή’ Μια σπουδαία ποιητική συλλογή.

Πριν λίγες μέρες ο αγαπητός από την Πάτρα Δημήτρης Τσελίκας, είχε την καλοσύνη να μου στείλει την δεύτερη ποιητική συλλογή του με 76 ποιήματα, τα περισσότερα από τα οποία αναφέρονται στη θάλασσα, στην ψυχή των θαλασσινών, στο  μπάρκο και στη πίκρα εκείνων που στο μουράγιο αποχαιρετούν, αγναντεύουν και περιμένουν. Ο Δημήτρης Τσελίκας δεν θέλει να βαφτιστεί ποιητής, αλλά η ευαισθησία, τα οράματα, η φιλοσοφική του διάθεση, το ταλέντο, η αλληγορία  και η  σπουδαία γνώση της ποιητικής γλώσσας, δεν του επιτρέπουν την άρνηση, γιατί ο Δημήτρης είναι ποιητής.

 Όταν διαβάζοντας τα ποιήματα του, όχι μόνο τα μαζεμένα στη Συλλογή, αλλά και εκείνα που στέλνει κάθε μήνα στον «Ιστιοπλοϊκό Κόσμο», τα οποία περιμένω με ενδιαφέρον, ζω την κάθε στιγμή της  δράσης τους, σαν να είμαι κι εγώ εκεί, οι γεμάτες κραυγή περιγραφές μού φέρνουν  μια γλυκιά πίκρα, μια θλίψη που τη θέλω, που μού ψιλώνει ότι ανθρώπινο στοιχείο έχω μέσα μου. Ο Δημήτρης δεν με κάνει να παρακολουθώ την ανέλιξη της σκέψης του, με αιχμαλωτίζει σ’ αυτήν. Με πηγαινοφέρνει στο χρόνο όταν γράφει «Τώρα εχιόνισ’ η κορφή και πέρασε η νιότη». Ο Δημήτρης μπορεί και γράφει σαν να πέρασε τη ζωή του στο μπάρκο, μυρίζει αρμύρα, κι όμως η στεριά τον κράτησε, χωρίς να του αλλάξει την ψυχοσύνθεση του θαλασσινού. Ο Δημήτρης είναι ερωτευμένος με τη θάλασσα, με την απεραντοσύνη και τους καημούς της, δεν ξέρω αν του έχει στη ζωή αφήσει σημάδια που δεν τον πήρε στην αγκαλιά της.       

Θα’λεγα σ’ όσους αγαπάνε τη θάλασσα, ότι διαβάζοντας τα ποιήματα του Δημήτρη Τσελίκα, θα τους έρθει φρέσκια η μυρουδιά της αρμύρας και ζωντανός ο κόσμος του μπάρκο. Στην Ποίηση θα θύμιζα δυο, λίγο αλλαγμένους, στοίχους του Γεώργιου Στρατήγη: « Έχεις αστέρια αλλόκοτα στον ουρανό σου κι άλλα, και κείνα που δεν προβάλλονται είναι το ίδιο μεγάλα», δυο στοίχοι που ταιριάζουν δίπλα  στο όνομα του Δημήτρη Τσελίκα και πιστεύω στην ώρα που πολλοί θα του το αναγνωρίσουν.

Δημήτρη σ’ ευχαριστώ.

Απόστολος