Εξέλιξη της μορφής ενέργειας, δηλ. του πολιτισμού μας.

Με αφορμή το, με ερωτηματικό, άρθρο του Γιώργου Κραββαρίτη «Αρχή του τέλους της εποχής του πετρελαίου;», διατυπώνουμε τις παρακάτω σκέψεις:

1. Φαίνεται ότι μεγάλο μέρος των δεινών του σημερινού ανθρώπου, οφείλονται στο ίδιο ακριβώς γεγονός που συνέβαλλε στην ραγδαία εξέλιξη του υλικού πολιτισμού μας, δηλ. στην «καύση», για την παραγωγή ενέργειας, η οποία ενέργεια αποτελεί το βασικό στοιχείο της εξέλιξής μας. Η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την καύση, βρίσκεται σε βαθμό επικίνδυνο και σε λίγο καταστροφικό. Οι ισχυρές οικονομικά δυνάμεις χαίρονται την υλική τους ευημερία και αδιαφορούν για τις οικολογικές συνέπειες, ενώ η φύση μάταια προειδοποιεί. Στην καύση κυριαρχούν τα ρυπογόνα πετρέλαιο και κάρβουνο, αλλά και η καταστροφική ατομική και πυρηνική διάσπαση. Η ανθρωπότητα πρέπει να προβληματιστεί, αν δεν θεωρεί ότι τελειώνει η παρουσία της επί της γης.

2. Υπάρχει δυνατότητα απαλλαγής μας από τα σημερινά καταστροφικά καύσιμα; Γιατί όχι; Το περιβάλλον μας είναι γεμάτο από ανεξάντλητη και φιλική ενέργεια από τον ήλιο και τον αέρα, χωρίς να χρειάζεται καύση. Γιατί να μη βρούμε τρόπο να παίρνουμε από εκεί την σχετικά λίγη ενέργεια που μας χρειάζεται; Η σκέψη αυτή δεν είναι ουτοπική ή τουλάχιστον λιγότερο εκείνης του Ιουλίου Βερν.

3. Η πειραματική χρησιμοποίηση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας έχει αρχίσει, με υψηλό βέβαια κόστος, όπως κάθε αρχή. Η απλοποίηση των διαδικασιών χρειάζεται χρόνο για επιστημονική μελέτη, αλλά και κάμψη των τεράστιων συμφερόντων γύρω από το πετρέλαιο. Διαβάζουμε κατά καιρούς, ότι και στη χώρα μας γίνονται προσπάθειες αξιοποίησης των λεγόμενων ήπιων μορφών ενέργειας για τη λύση τοπικών προβλημάτων, όπως η ηλεκτροδότηση και η ύδρευση των νησιών. Μήπως θα πρέπει οι επιστημονικές οργανώσεις και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να ασχοληθούν σοβαρότερα με το θέμα, αντί να περιμένουμε, όπως συνήθως, λύσεις από τους ξένους; Κάτι ειπώθηκε για τις κινητές μονάδες αφαλάτωσης με ανεμογεννήτριες στα νησιά. Είναι πάντως απογοητευτικό το Κράτος να μην ενδιαφέρεται για την προώθηση κατασκευής φωτοβολταϊκών στοιχείων και ανεμογεννητριών στην χώρα μας, όπου περισσεύουν η ηλιοφάνεια και τα ισχυρά αέρινα ρεύματα.

4. Φωνές σαν αυτές του Γιώργου Κραββαρίτη, επιβάλλεται να πολλαπλασιαστούν και να προσπαθήσουν να βγάλουν από τον λήθαργο και την αδράνεια τους κρατικούς υπευθύνους, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και τους ιδιώτες που μπορούν. Αυτά είναι μια θετική προσφορά στον άνθρωπο και στην κοινωνία που απειλούνται.

Απόστολος Γεωργόπουλος