ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ;

Οι σημερινοί Έλληνες βρισκόμαστε μπροστά στην απορία ποιοι είμαστε και στο δίλημμα προς τα πού θέλουμε να πάμε.

Στην καυτή επικαιρότητα βρίσκονται δύο θέματα, το Σκοπιανό και το Οικονομικό, σε κανένα από τα οποία δεν έχουμε ξεκάθαρες σκέψεις, ούτε έχουμε καταλήξει σε χρήσιμες αποφάσεις. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Όταν το 1991 η περιοχή των Σκοπίων αποσχίστηκε από την Γιουγκοσλαβία, δηλώθηκε σαν Δημοκρατία της Μακεδονίας, οι κάτοικοί της σαν Μακεδόνες και η γλώσσα σαν Μακεδονική. Στο Σύνταγμά της προσδιορίστηκε σαν τμήμα της ευρύτερης Μακεδονίας, πρόβαλε τον εαυτόν της σαν κληρονόμο της ιστορίας όλης της περιοχής της σημερινής Βόρειας Ελλάδας και «ανέθεσε» στον εαυτόν της την προσπάθεια απελευθέρωσης (?) και ενσωμάτωσης της διπλάσιας σε έκταση ελληνικής Μακεδονίας. Ο λαός αντέδρασε, αλλά οι τότε ελληνικές κυβερνήσεις αδιαφόρησαν παντελώς, ενώ θορυβηθήκαμε, όταν το σκοπιανό ποντίκι άρχισε να βρυχάται! Πανικοβληθήκαμε με την σκέψη, ότι θα μας πάρουν την ιστορία και θα μας ενσωματώσουν την Μακεδονία μας! Τώρα πως οι νεόκοποι Σκοπιανοί των 2 εκατομμυρίων ετερόκλητων κατοίκων με αρκετά εσωτερικά προβλήματα, θα αφομοιώσουν μέρος της ελληνικής επικράτειας των 11 εκατομμυρίων και όχι το αντίθετο, δηλ. η Ελλάδα να αφομοιώσει τους Σκοπιανούς, που καλά –καλά δεν πρόφθασαν να συγκροτηθούν σε κράτος, είναι ένα από τα περίεργα της ελληνικής σκέψης και λογικής! Επί 25 χρόνια το Σκοπιανό είναι μια πληγή στα βόρεια σύνορά μας. Η αρχική αδιαφορία μας και η μετέπειτα πολιτική μας, επέτρεψαν στα Σκόπια να σταθούν στα πόδια τους σαν Κράτος και να αναγνωριστούν, σαν Δημοκρατία της Μακεδονίας, από 140 κράτη! Τώρα τα ψέματα και η αναβλητικότητα τέλειωσαν, διότι οι ισχυροί θέλουν τα Σκόπια, δηλ. την Δημοκρατία της Μακεδονίας, στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, κι εμείς τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Η διαπραγμάτευση κατέληξε σε μια συμφωνία που δεν αρέσει σε πολλούς, οι οποίοι φαίνεται να κατοικούν αλλού και να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Λένε οι διαφωνούντες, ότι θα έπρεπε να πάρουμε από τους σκοπιανούς ότι θέλαμε, διότι έχουν ανάγκη να ενταχτούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Λάθος, οι Σκοπιανοί θα ενταχτούν, διότι το επιβάλει η συγκυρία και το συμφέρον των ισχυρών και όχι διότι θα τους το επιτρέψουμε εμείς. Αυτό δεν σημαίνει, και οι Σκοπιανοί και εμείς δεν έχουμε συμφέρον να τα βρούμε και να συμφωνήσουμε, έχουμε και παραέχουμε και πρέπει! Αυτή τη στιγμή δεν είναι διπλωματικά ορθό να λέγονται περισσότερα, αλλά να κάνουμε την ευχή να τελειώνουμε με την συμφωνία, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι έχει πολλή δρόμο μπροστά της για να τελειώσει. Τώρα αν η συμφωνία που μονογράφτηκε είναι η καλύτερη, δεν το γνωρίζω, γνωρίζω όμως ότι οι δύο λαοί ζούμε έναν παραλογισμό, εμείς υποστηρίζουμε ότι τα δώσαμε όλα και οι Σκοπιανοί ότι τους τα πήραμε όλα!

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Βρισκόμαστε σε άθλια οικονομική κατάσταση, η οποία, με την λάθος πολιτική που ακολουθείται, δεν φαίνεται αναστρέψιμη. Παράγουμε λιγότερα απ ότι χρειαζόμαστε για να ζήσουμε, τουλάχιστον όπως θέλουμε να ζήσουμε, και χρωστάμε περισσότερα απ ότι μπορούμε να πληρώσουμε. Είμαστε σε κατάσταση χρεοκοπίας, διότι οι «μαζί τα φάγαμε» πολιτικοί όλων των κομμάτων, σπατάλησαν τα τεράστια ποσά, περί τα 180 δις., της οικονομικής βοήθειας που μας δόθηκε από την ΕΕ και σαν να μην έφτανε αυτό, δανείστηκαν άλλα 350 δις., τα οποία πρέπει να πληρώσουμε μαζί με τους τόκους! Η ΕΕ αγόρασε τα χρέη μας και προσπαθεί να μας βάλει σ έναν δρόμο λογικής, ο οποίος είναι δυσάρεστος αλλά αναγκαίος. Η λύση δεν έχει πολλές λέξεις «πρέπει να παράγουμε περισσότερα και να εξοδεύουμε λιγότερα, για να περισσέψουν για την πληρωμή του χρέους». Η κυβέρνηση τι κάνει; Αδιαφορεί για την παραγωγή, αρπάζει απ όπου μπορεί και διατηρεί την μέθοδο της πελατειακής σχέσης για να παραμένει στην εξουσία. Από τον Αύγουστο λέγεται ότι θα φύγουμε από τα μνημόνια και θα βγούμε για δανεικά στις αγορές, δηλ. ενώ θα εξακολουθούμε να πληρώνουμε δόσεις για την εξόφληση του χρέους, θα πρέπει να δανειζόμαστε, αν μας δανείζουν, πολύ ακριβότερα απ ότι τώρα, πράγμα που σημαίνει, ότι η κατάστασή μας θα χειροτερέψει. Γιατί η κυβέρνηση χαίρεται γι αυτή την εξέλιξη; Διότι θα λέει, όπως ήδη κάνει, ότι μας έβγαλε από τα μνημόνια, τα οποία έχει δαιμονοποιήσει, αλλά και διότι τα χρήματα που θα δανείζεται θα μπορεί να τα διαθέτει όπως θέλει και για όποιους σκοπούς την εξυπηρετούν για να μακροημερεύει στην εξουσία.

Η οικονομική κατάσταση θα χειροτερέψει, αν οι πολιτικοί δεν αλλάξουν πολιτική και δεν αποδεχτούν, ότι μόνο η αύξηση της παραγωγής και της παραγωγικότητας μπορεί μακροπρόθεσμα να μας σώσει.

Αν ρίξουμε και μια ματιά στον λαό, θα δούμε, ότι όσοι μπορούν φεύγουν κι όσοι μένουν ταλαιπωρούνται και μετακομίζουν στην παραοικονομία. Ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του κι ο πεινασμένος δεν υπακούει σε κανόνες λογικής.         

Απόστολος Γεωργόπουλος