ΤΟ «ΡΕΜΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ» …..ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ!

Την Κυριακή 29 του Νοέμβρη το «Δίκτυο Πολιτών για την διάσωση του ρέματος της Πικροδάφνης», πραγματοποίησε συγκέντρωση στο χώρο του Μουσείου Αντίστασης στην Ηλιούπολη, με θέμα τις «4 πληγές για το Ρέμα της Πικροδάφνης» και οι διοργανωτές κάλεσαν και την ΗΧΩ του ΦΑΛΗΡΟΥ, πρόσκληση για την οποία τους ευχαριστούμε.

Η παρουσίαση ήταν άψογη, απόλυτα τεκμηριωμένη και πειστική. Οι τρεις παρουσιαστές, εκπρόσωποι της Οργάνωσης, γνωρίζουν το αντικείμενο, δηλ. την συμβολή της Πικροδάφνης στην δημιουργία του μικροκλίματος της περιοχής, το αισθητικό ενδιαφέρον της κοίτης σε όλη της την διαδρομή και την αναγκαιότητα διατήρησης αυτού του τελευταίου πνεύμονα πρασίνου στους οικισμούς από τους οποίους διέρχεται το Ρέμα. Ανεβαίνοντας κανείς την κοίτη του Ρέματος από το ΕΔΕΜ, θα εκπλαγεί με την ομορφιά του, σε όποια σημεία η ανθρώπινη παρέμβαση δεν το έχει καταστρέψει. Η φύση ξέρει καλύτερα τι χρειάζεται να κάνει, απ ότι πολλοί ημιμαθείς ή αμαθείς της Δημόσιας και Τοπικής Διοίκησης! Η προσπάθεια της πολιτείας, με την ανοχή των Δημάρχων των εμπλεκόμενων Δήμων, να καταστρέψει την Πικροδάφνη, είναι μακροχρόνια και επίμονη, προδίδοντας την έλλειψη λογικής και αισθητικής. Έχω παραστεί σε αρκετές συγκεντρώσεις γι αυτό το αντικείμενο και έχω σχηματίσει την παρακάτω αντίληψη για το θέμα:

Η Πολιτεία με τα όργανά της, στερούμενη παντελώς αισθητικής και λογικής, έχει εκπεφρασμένη απόφαση να εξαφανίσει την κοίτη της Πικροδάφνης, όπως ακριβώς έκανε με τον Κηφισό και Ιλισό. Η τσιμεντοποίηση αποτελεί σκοπό της Πολιτείας και των ατάλαντων υπαλληλίσκων της, οι οποίοι αδιαφορούν παντελώς για τις συνθήκες  διαβίωσης των πολιτών και επαφής των με την φύση. Κατά την άποψη της Πολιτείας, δεν έχουμε το δικαίωμα να σηκώνουμε το κεφάλι ψιλά για να δουν δέντρα και ήλιο, πρέπει να είμαστε σκυφτοί και να κοιτάζουμε  άσφαλτο και  προβλήματα!

Οι Δήμαρχοι των παραρεμάτιων περιοχών αδιαφορούν και «βολεύονται» να μην αντιδρούν(εννοώ βίαια και αποτελεσματικά) στην καταστροφική διάθεση της Πολιτείας. Ποτέ δεν άκουσα Δήμαρχο να πει «Όχι, αυτό που θέλετε να κάνετε είναι αντίθετο με τα συμφέρονται των δημοτών μου!»

Αλλά και οι δημότες των περιοχών μας, ποτέ δεν αξιολόγησαν τα τοπικά προβλήματα, όπως είναι η διατήρηση της Πικροδάφνης, και δεν έθεσαν θέμα(κατά τις εκλογές εννοώ) στους υποψήφιους Δημάρχους, ακολουθώντας την βολική τακτική του «δεν βαριέσαι».

Οι λίγοι αγωνιζόμενοι για την μη καταστροφή της Πικροδάφνης, ασχολούνται με την επιστημονική προσέγγιση τους θέματος και ποτέ δεν άκουσα να πουν στους Δημάρχους «ναι, εσείς φταίτε, εσείς μας στερείτε το δικαίωμα μας στη φύση, εσείς ανέχεστε τα όργανα της πολιτείας να ασχημονούν, εσείς ανεχτήκατε να χτιστούν δεκάδες σπίτια μέσα στο ρέμα με φώς και νερό, εσείς ανέχεστε να ρίχνουν οι ασυνείδητοι τα λύματα και τις βρομιές τους  μέσα στο ρέμα, εσείς δεν κάνετε καλά τη δουλειά σας»! Τίποτα, σιωπή.

Σημείωση: Στην συγκέντρωση ανέφερα την άθλια κατάσταση που παρουσιάζει η κοίτη της Πικροδάφνης από τα λύματα που πέφτουν μέσα, και μία εκπρόσωπος της τοπικής ή δημοτικής αυτοδιοίκησης, απάντησε ότι το νερό είναι πεντακάθαρο, γιατί αυτό απέδειξε χημική ανάλυσή του, δεν ανέφερε βέβαια  αν το δείγμα προς ανάλυση πάρθηκε από την πυγή ή από την διαδρομή. Εγώ της πρότεινα να ανεβούμε το ρέμα και να μου δείξει τα σημεία που το νερό είναι καθαρό, με μια μόνο υποχρέωσή της, σ εκείνο το σημείο να πλύνει τα χέρια της!

Δεν μου αρέσει να γίνομαι κακός μάντης, αλλά η Πικροδάφνη, σε λίγο δεν θα λέγεται «ρέμα» αλλά «δρόμος»! Τα κακά στις δημοκρατίες γίνονται σιγά-σιγά!

Απόστολος Γεωργόπουλος